Zagubiona nieśmiertelność (Psychoskok)

„Zagubiona nieprzemijalność” jest książką o upadku człowieczeństwa wywołanym złem otaczającego nas świata. Upadku rozpoczynającym się w miejscu, gdzie człowiek zostaje pozbawiony największego daru – miłości. Maksymilian Bron przedstawia w swojej powieści powolną degenerację człowieka prowadzącą do szaleństwa i w końcu do tragedii. Zresztą, tragedią naznaczone jest niemal całe życie Alberta, głównego bohatera kopowieści. W tle przewijają się czasy dwudziestolecia międzywojennego, okupacji, „demokracji ludowej” oraz III Rzeczypospolitej. Jedynym stałym zjawiskiem jest zło i degrengolada. Autor wskazuje także źródło tego zła. W sytuacji Alberta stało się nim brutalne odebranie bohaterowi powieści dwóch największych miłości życia…