Niewysłowione bycie wiersza (Słowo/obraz/terytoria)

Łączenie poezji Rainera Marii Rilkego z mimesis mogłoby się wydawać pomysłem albo banalnym, albo ekscentrycznym. Autor dokonuje reinterpretacji historycznie obciążonej kategorii mimesis i wykazuje,innowacyjny afekt człowieka twórczego przeciwko mimesis nie odnosi się właściwie do,,Poetyki" Arystotelesa, lecz do jej jednostronnego i zawężonego pojmowania przez wczesnorenesansowych interpretatorów, którego wpływ jest widoczny jeszcze teraz.

Książka zwiększa ogląd mimesis, która - jak prezentuje już,,Poetyka" - odnosząc się do literatury, zawiera jednocześnie części zarezerwowane nie tylko dla niej jak muzyka, teatr czy wiedza. Pozwala to autorowi na snucie wielopłaszczyznowej refleksji, która nie aplikuje pojęcia mimesis do tekstów Rilkego, ale wystawia siebie na,,krytyczną próbę".

Czy poezja Rilkego burzy poetykę$3778 Czy refleksja o poezji może,,za nią podążać i mówić w jej imieniu"$3779 Książce udaje się wysondować i wydobyć interpretacyjny potencjał, który posiada się w notorycznej niewspółmierności tej relacji.