Zaprezentowane teksty w większości pochodzą z literatury przepięknej, czasopism dla dzieci albo podręczników dla klas nauczania zintegrowanego. Niektóre z nich to modyfikacje wierszy modnych poetów lub autorskie wytwory, co wynikło z potrzeby wielokrotnego wykorzystania wybranego dźwięku. Zastosowanie niedługich rymowanek w automatyzacji poszczególnych głosek spowodowane było przyjemnością, z jaką dzieci słuchają z łatwością wpadających w ucho wierszyków. Częstość ich powtórzeń wywołuje wrażenie zabawy, a nie żmudnych ćwiczeń.
Ilustrowanie wszelkich realnych do narysowania desygnatów użytych w wierszach wynikło z kilkunastoletnich własnych doświadczeń w terapii dzieci z upośledzeniem umysłowym. Na przykład jednozwrotkowy wiersz "Entliczek-pentliczek" gromadzi aż jedenaście zobrazowanych wyrazów. Forma pokazu i pracy na solidnym przedmiocie usprawnia dzieciom czytanie oraz pamięciowe opanowanie tekstu, co niejednokrotnie stanowi duży problem.
Ogólnie wiadomo, iż jedynie wielokrotne powtórzenia sprzyjają bezbłędnej realizacji danej głoski. Jeżeli tym powtórkom towarzyszy forma rymowana i obraz graficzny, to sprzyja to automatyzacji dotychczas nieprawidłowo brzmiącej głoski.
"Syczące wierszyki" to pozycja, która powinna być uzupełnieniem warsztatu każdego logopedy. Uatrakcyjnia ona zajęcia zwłaszcza z dziećmi niewielkimi bądź o specjalnych potrzebach edukacyjnych, zaś materiał w nich zawarty wystarczy na kilka miesięcy pracy z głoskami danego szeregu.
Wierszyki stanowią wyłącznie matrycę, którą można kserować, zwiększać do formatu A4 i wklejać do zeszytów podczas prowadzenia terapii dyslalicznej.