Literacka Nagroda Nobla 1920. "Błogosławieństwo ziemi" (1917), jedna z najwybitniejszych powieści XX wieku, która w 1920 r. Przyniosła Hamsunowi literacką Nagrodę Nobla, jest dziełem skupiającym w sobie najwartościowsze właściwości jego pisarstwa.
Ten niezwykły poemat prozą, wyrażający podziw dla tajemnic życia i natury, wyrósł z poczucia zagrożenia cywilizacją i wydarzeniami historycznymi. Mimo to jest dziełem pełnym optymizmu i nadziei: ucieczki od poczucia bezsensu i zwątpienia Hamsun radzi szukać w powrocie do korzeni człowieczeństwa, w odkrywaniu wciąż na nowo łączności z prawami przyrody i całym wszechświatem.
ekologiczne zespolenie z absolutem nadaje ascetycznym i prostym bohaterom powieści wymiar poetycki i uniwersalny. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.