Najpiękniejsze ferraty jezioro garda (Bezdroża)

W życiu entuzjastów górskich szlaków przychodzi taki moment, kiedy przemierzanie Beskidów to za niewiele, a Tatry są zbyt ciasne... Wędrowanie już trochę nudzi, a wspinanie nie fascynuje. Wtedy początkuje się poszukiwanie nowych możliwości i prędzej czy później natrafia się na via ferraty.

Dzięki nim turyści mogą korzystać z uroków górskich szlaków, a jednocześnie zdobywać wysokie, niedostępne wierzchołki Alp czy Dolomitów.

Przy tym nie muszą się wspinać i przechodzić specjalistycznych, długich szkoleń z zakresu asekuracji.

Czym właściwie jest via ferrata? W języku włoskim oznacza żelazną drogę, żelazną perć. Via ferrata pozostaje w sferze szlaku górskiego, lecz jest ubezpieczona, to znaczy, że trudniejsze jej fragmenty wyposażono w linę poręczową do asekuracji. A ile jest tych fragmentów? Czasem cała droga wymaga asekuracji, a czasem tylko jej odcinek.

Na początek wystarczy wiedzieć, iż via ferraty są dostępne niemal dla każdego, kto nie ma lęku przed ekspozycją, kocha górskie krajobrazy, a także ma sportowe zacięcie. Popularność tego typu sportu wzrasta i z roku na rok przybywa entuzjastów "żelaznych dróg".

Północna część jeziora Garda, otoczona Południowymi Alpami Wapiennymi, to mekka wspinaczkowa, niemal raj dla fanów górskich aktywności. Jezioro położone jest w połowie drogi między Wenecją a Mediolanem. Rejon górski rozciąga się na północy, wzdłuż doliny rzeki Sarche. Każdy odszuka tu coś dla siebie. Wspinacz, miłośnik gór, rowerów, sportów wodnych, jak w dodatku spacerowicz lubujący się w krętych, starych uliczkach miast.

Krajobraz jest tutaj atrakcyjny - urocze miasteczka i lazurowa tafla jeziora, która znajduje się na wysokości zaledwie 65 m n.p.m., łączy się z alpejskimi szczytami sięgającymi ponad 2000 m. Monti del Garda, których najwyższym szczytem jest Monte Cadria (2254 m n.p.m.), fascynują różnorakością krajobrazu. Zbocza gór porasta śródziemnomorska roślinność, lecz w większości są to kilkusetmetrowe wapienne ściany, które skrywają drogi wspinaczkowe i via ferraty.

Rejon proponuje żelazne drogi o rozmaitych trudnościach - od przystępnych po skrajnie nieprzystępne. Od sportowych krótkich ferrat, po górskie, całodniowe wyprawy. Różnorodność i dostępność dróg powodują, iż jest to miejsce dobre jednocześnie dla osób początkujących, jak i progresywnych. Sprzyja
też rodzinom z dziećmi.

Łagodny klimat rejonu jeziora Garda czyni go dostępnym niemal poprzez cały rok. Najkorzystniejszą porą na chodzenie po tutejszych via ferratach jest wczesna wiosna (kwiecień, maj) i jesień (wrzesień, październik). Śnieg występuje tylko na kopułach szczytowych, dlatego większość ferrat jest przystępna dla ruchu turystycznego na dodatek zimą. Latem panują tu dość wysokie temperatury - choćby powyżej 30 stopni C. Jednak i przy takiej pogodzie można ruszać na niektóre tutejsze szlaki, które są ocienione drzewami, poprowadzone wąwozami albo leżą wysoko w górach.

Każda z opisanych w tym przewodniku via ferrat ma swój urok i dostarcza nieprzeciętnych wrażeń. Nie sposób wskazać tej najbłyskotliwiejszej. Każdy zachwyca się czymś innym. Dla jednych znaczenie ma krajobraz, dla kogoś innego trudność ferraty, a dla jeszcze innych sama droga.