Rachunek prawdopodobieństwa jest przypuszczalnie tą dziedziną matematyki, która w XXI wieku miała najwięcej zastosowań w naukach przyrodniczych, technicznych, społecznych i ekonomicznych i w bezpośrednim rozwiązywaniu zagadnień użytecznych. Statystyka, a także nowe dziedziny, na przykład metody Monte Carlo, sieci neuronowe, uczenie maszynowe czy różnorodnego typu zadania optymalizacyjne i klasyfikacyjne, czerpią pełnymi garściami z dotychczasowych metod i osiągnięć rachunku prawdopodobieństwa,jednocześnie dostarczają nowych problemów, które inspirują dalszy gwałtowny rozwój teorii. Podstawową przyczyną takiego stanu rzeczy są szeroko przystępne i nadal wzrastające moce obliczeniowe komputerów. Wychodząc naprzeciw nowym wyzwaniom, autor podręcznika opracował progresywny roczny kurs rachunku prawdopodobieństwa dla studentów matematyki użytkowanej.,,Jerzy Ombach istotnie umiejętnie łączy solidną bazę teoretyczną zawierającą wszystkie niezbędne w edukacji matematycznej twierdzenia z prezentacją ich zastosowań, a także ilustrujących je przykładów. Narracja prowadzona jest w sposób krystaliczny, demonstrujący duże doświadczenie dydaktyczne Autora, kolejne rozdziały tworzą spójną, logiczną całość. Stanowczo atrakcyjnym i nietypowym rozwiązaniem jest dołączenie do każdego rozdziału nie tylko zadań do samodzielnego rozwiązania, lecz także przykładów z zastosowaniem programu Mapie". - Dr hab. Henryk Gacki, prof. UŚ,,Myślę, że ze względu na jasność i prostotę wywodów, liczne przykłady zastosowań, a także kody przystępne w programie Mapie po tę książkę będą sięgać studenci nie tylko matematyki,ponadto innych kierunków studiów- zwłaszcza ekonomicznych, na których metody wykorzystujące rachunek prawdopodobieństwa są stosowane do opisu szeroko rozumianych procesów gospodarczych". - Dr hab, Anna Pajor, prof, UEK Prof. Dr hab. Jerzy Ombach jest kierownikiem Katedry Matematyki użytkowanej w Instytucie Matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od ponad 20 lat w swoich podręcznikach z równań różniczkowych i rachunku prawdopodobieństwa i w ramach zajęć ze studentami realizuje ideę połączenia ścisłego wykładu z samodzielnym i świadomym użyciem poprzez studentów olbrzymich możliwości stworzonych poprzez komputery i oprogramowanie wspierające działalność matematyczną. W 2007 roku otrzymał prestiżową Nagrodę Pro Arte Docendi przyznawaną za wybitne osiągnięcia dydaktyczne.