Od świetności do upadku Matka ostatniego cara Rosji, Maria Fiodorowna, powszechnie renomowana i światła władczyni była świadkiem wydarzeń, które wstrząsnęły światem i na za każdym razem zmieniły bieg historii. Dziewiętnastoletnia Maria Zofia Fryderyka Dagmara, duńska księżniczka, została wydana za rosyjskiego następcę tronu, późniejszego Aleksandra III.
Po śmierci męża nie mogła pogodzić się ze statusem odsuniętej od władzy wdowy. Uważała, iż syn, Mikołaj II, nie dość energicznie dąży do reform, które przekształciłyby Rosję w nowoczesne państwo. Była w wiecznym konflikcie z synową Aleksandrą, która znalazła się pod całkowitym wpływem demonicznego Rasputina.
Barwna, porywająca opowieść o imperium, które drży w posadach. Portret arystokracji i pałacowych intryg, lecz też opis pól bitewnych i kraju pogrążonego w krwawej bratobójczej walce. Historia widziana oczami kobiety, która pokochała Rosję i musiała bezradnie patrzeć na tragiczny koniec starego świata.
„Familią Romanowów zafascynowany byłem już od dzieciństwa, kiedy oglądałem jedną z książek mojej matki – wydawnictwo albumowe ze zdjęciami Romanowów, także ich pałaców, kosztowności i dzieł sztuki z ich linii.
Byłem szczególnie nimi przejęty, zwłaszcza Mikołajem, Aleksandrą i ich dziećmi, ludźmi odznaczającymi się wielką urodą, których życie zakończyło się tak tragicznie, a to działało na wyobraźnię, która podsuwała obrazy romantycznego, wyidealizowanego świata rodziny carskiej, żyjącej w niewyobrażalnym przepychu.
A przecież oni, mimo tych wszelkich przywilejów, także mieli swoje smutki i radości, także bywali bezbronni jak zwyczajni śmiertelnicy". Powyższy opis pochodzi od wydawcy.