Figurka - św. Łucja
Wysokość: 21 cm
Wykonanie: żywica
Święta Łucja, znana ponadto jako Święta Łucja z Syrakuz, to postać sakralna związana z chrześcijaństwem. Oto ogólny opis Świętej Łucji:
-
Historia życia:
- Święta Łucja żyła w III wieku w Syrakuzach, na Sycylii. Według tradycji była młodą kobietą chrześcijańską, która oddała się służbie Bogu, zrezygnowała z małżeństwa i poświęciła się ubogim i chorym.
-
atrybuty:
- Święta Łucja jest demonstrujena z lampą oliwną w dłoni, symbolizującą światło i jej imię, które wywodzi się od łacińskiego słowa "lux" oznaczającego światło. Nieraz ma jeszcze koronę kwiatów na głowie.
-
Patronat:
- Święta Łucja jest patronką widzących, niewidomych, ślepych i osób cierpiących na choroby oczu. Jest na dodatek modlona się w intencji tych, którzy pracują z oczami, takich jak optycy czy okuliści.
-
Legenda o cudzie:
- Jedna z najistotniej znanych legend związanych z Łucją opowiada o jej poświęceniu i wierze w Boga. Według tej opowieści, gdy odmówiła oddania się bogatemu zalotnikowi, została zdradzona i oskarżona o bycie chrześcijanką. Legenda mówi,podczas tortur Łucja pozostawała niewzruszona, a choćby w chwili jej śmierci nie płonęły na niej płomienie.
-
Kult:
- Kult Świętej Łucji jest szeroko rozpowszechniony w tradycji katolickiej. Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 13 grudnia. W niektórych miejscach organizuje się procesje z lampionami, nawiązujące do legendy o lampie, którą niosła w trakcie swego męczeństwa.
-
Sakralne miejsca kultu:
- W Syrakuzach na Sycylii znajduje się bazylika św. Łucji, która jest miejscem pielgrzymek i kultu związanego z jej życiem i męczeństwem.
Święta Łucja jest uważana za wzór wiary i niezłomności wobec prześladowań. Jej postać jest też często obecna w sztuce sakralnej, a jej ikonografia nawiązuje do jej życiowej historii i symboliki związanej z jej imieniem.