Klasyczny język tybetański (Literackie)

Język tybetański zaliczany jest do rodziny języków chińsko-tybetańskich, a wraz z birmańskim formuje grupę języków tybeto-birmańskich. Ze względu na swą długą historię, zasięg i kulturotwórczą rolę język tybetański jest, obok chińskiego, najważniejszym językiem Azji Wschodniej i Środkowej.

Historia języka tybetańskiego sięga połowy VII wieku i łączy się z wprowadzeniem religii buddyjskiej do Tybetu. Wraz z upiśmiennieniem podjęto w następnych stuleciach duże zadanie przetłumaczenia - przeważnie z sanskrytu - ogromnego zbioru pism buddyjskich.

Tę znormalizowaną wówczas dla potrzeb przekładu postać języka tybetańskiego określa się nieraz mianem $1099tybetańskiego konwencjonalnego". Marek Mejor, profesor na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego i w Katedrze Orientalistyki Uniwersytetu im.

Adama Mickiewicza w Poznaniu, prowadzi wykłady i seminaria z historii buddyzmu, literatury buddyjskiej i historii filozofii indyjskiej. Autor książki Sanskryt w serii $1100Języki Azji i Afyki$1101. Agata Bareja-Starzyńska, adiunkt na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego i wykładowca w Katedrze Orientalistyki Uniwersytetu im.

Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mongolistka i tybetolog, prowadzi zajęcia m.in. Z gramatyki klasycznego j. Tybetańskiego, literatury, kultury i historii Tybetu. Bada historię upowszechnienia buddyzmu tybetańskiego w Mongolii, jego dziedzictwo kulturowe na przestrzeni dziejów i współczesną sytuację i kontakty tybetańsko-mongolskie.

Książka ukazała się pod patronatem Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Jest to jej drugie, poprawione i zwiększone wydanie.