Album zawiera pieśni albo wprost adwentowe, a skrupulatniej, roratnie, albo mówiące o tęsknocie za Bogiem i Jego obecnością, z którą integruje się za każdym razem Jego działanie. Ma ponadto być zbiorem ilustracyjnym, przy którym nie tylko będziemy mogli cieszyć serca atrakcyjnem i prostotą muzyki liturgicznej,także uczyć się sami tych pieśni, żeby włączać się w oddawanie czci Panu Bogu.
Dominikańska parafia pw. Św. Dominika w Warszawie na Służewie od lat gromadzi wokół siebie szerokie grono ludzi zaangażowanych w śpiew liturgiczny. Z tego środowiska wywodzi się m.in. Urszula Rogala, której kombinacje od lat ubogacają zbiór śpiewów w nurcie tzw. Muzyki dominikańskiej. Osią płyty są utwory i opracowania jej autorstwa. Nie zabrakło dodatkowo starszych i nowszych kombinacji muzyków, których twórczość jest obecna na Służewie.
Maciej Pisiałek, twórca szaty wizualnej albumu zadbał o to, by poszczególne komponenty oddawały jego zawartość i nawiązywały do miejsca, w którym powstały nagrania. Kolorystyka światła została zainspirowana twórczością Jerzego Nowosielskiego. Ciemność, z której wyłania się światło ma symbolizować przyjście Chrystusa.
„Czas Adwentu zajmuje w życiu scholi służewskiej wyjątkowe miejsce. Przez wszystkie dni tego okresu liturgicznego, o godzinie 5:40 rano zawiera się na ulicy Dominikańskiej grupa zaspanych śpiewających, którzy chcą wspólnie czekać na przyjście mężczyzny: to powtórne na końcu czasów, to drugie - w tajemnicy Wcielenia i to trzecie - tu i teraz. W ciszy i ciemności przedświtu, pieśni o nadziei i tęsknocie brzmią wyraziściej i docierają jakby głębiej. Liturgia rorat prowadzi jej uczestników drogą, która mimo, iż coraz bardziej znajoma, to każdego roku zupełnie inna: te same czytania i pieśni nabierają wciąż nowego znaczenia.
Pieśń liturgiczna jest przestrzenią spotkania człowieka z Bogiem. Co ważne, spotkanie to odbywa się nie w pojedynkę, lecz we wspólnocie wierzących w trakcie liturgii. Wspólny śpiew jest obrazem miłości między uczestnikami liturgii, którzy mimo dzielących ich różnic, jednym głosem uwielbiają Boga. W moim odczuciu taki jest kierunek myślenia o muzyce liturgicznej w środowisku skupionym wokół dominikańskich klasztorów i taka wizja pieśni jest przedmiotem poszukiwań mojej twórczości.
Odnowa liturgiczna zapoczątkowana została w latach osiemdziesiątych w dominikańskich ośrodkach we Francji. Przywróciła Kościołowi śpiew wielogłosowy, ale w nowej formie: już nie zawiłą, renesansową polifonię Palestriny w języku łacińskim, przeznaczoną bardziej do słuchania aniżeli czynnego uczestnictwa, ale pieśń łączącą w sobie dwa podstawowe wyznaczniki, piękno i prostotę. Piękno jako niedoskonałe odbicie piękna Boga pozwala nam przybliżać się do Niego, a prostota ma za zadanie włączać nas we wspólną modlitwę śpiewem. Ogromne znaczenie ma dla mnie ponadto tekst tych pieśni: przeważnie oparty jest on na słowie Bożym, które wielokrotnie wyśpiewywane podczas liturgii, staje się dla śpiewających drogą życia".
Urszula Rogala, kompozytorka
Nagranie zostało zrealizowane w kościele pw. Św. Dominika w Warszawie na Służewie w dniach 20-24 lipca 2020
wydawca: Fundacja Dominikański Ośrodek Liturgiczny 2020
format: CD, digipack