Kukri, khukri, język nepalski:खुकुरी wym.: khukurī – ciężki wykrzywiony nepalski nóż użytkowany jednocześnie jako broń sieczna o głowni krzywej jednosiecznej jak i jako narzędzie. Kukri stanowi część uzbrojenia i heraldyki Gurkhów – narodu wojowników. Dla wielu ludzi jest znany jako nóż Gurkhów.
Budowa
Większość kukri jest wyrabiana ręcznie. Podczas II wojny światowej Gurkhowie służący w wojsku woleli noże wytwarzane przez wiejskiego kowala (kami) z ich rodzinnej wioski od będących na ich wyposażeniu masowo wytwarzanych egzemplarzy. Jakość ostrza jest wyjątkowo różna. Kami wykonują kukri ręcznie, przekuwając stal pozyskaną z pióra resoru starej ciężarówki albo wagonu kolejowego. Rękojeść noża wykonana jest z drewna albo rogu bawołu wodnego, natomiast pochwa powstaje z drewna obciągniętego skórą.
standardowa długość ostrza to około 25 do 38 centymetrów, przy czym masa noża waha się odpowiednio pomiędzy 0,5 a 1,5 kilograma.
istotnie masywnie zbudowany jest model Panawal dotted, osiągający masę powyżej jednego kilograma przy ostrzu o długości około 25 centymetrów. Poza różnicą w masie noże mogą się różnić kształtem ostrza, przy czym obecnie w poszczególnych dolinach Nepalu wyprodukowane są noże o charakterystycznych dla tych dolin kształtach: Sirupate – Dharan, Chainpure, Chitlange – Chainpur, BhojPure – Bhojpur czy także Ganjuwal – Ganjuwal.
Wersje cremonialne mogą osiągać długość 70 cm. Ostrza ceremonialne asygnowane do składania ofiar z bawołów wodnych są istotnie obszerniejsze. Kukri posiadają wcięcie w podstawie ostrza przy rękojeści, zwane "kaura". Istnieją najróżniejsze poglądy co do roli, jaką spełnia "kaura", część z nich jest ergonomiczna – służy do przechwytywania ostrza przeciwnika, miejsce gdzie krew spływa z ostrza, zaznacza koniec ostrza podczas ostrzenia, część jest symboliczna – jest symbolem potencji.
użycie
Już 5-letni Nepalczycy uczą się posługiwać tymi nożami.
popularna legenda głosi, że Gurkha "nigdy nie wkłada ostrza kukri z powrotem do pochwy, zanim nie zazna ono krwi". Ta legenda jest fałszywa, gdyż kukri stanowi w głównej mierze wielofunkcyjny nóż użytkowy stosowany w głównej mierze w roli maczety. Kukri może być wykorzystywany do budowania, karczowania, rąbania drewna, kopania, ciecia mięsa i warzyw, oprawiania zwierzyny, a także do otwierania puszek.
Ze względu na wielkość, kształt ostrza i wagę - kukri walczy się tak jak maczetą. Podczas walki wręcz cięcia są kierowane w głowę i szyję przeciwnika. Mimo podobieństwa do bumerangu kukri nie został zaprojektowany do rzucania, a charakterystyczne zakrzywienie ostrza służy do skutecznego przekazywania energii kinetycznej na cel podczas wykonywania cięć.
Kukri posiada znaczenie religijne w hinduizmie i jest święcony podczas festiwalu Dasain.
Pochwa
Pochwy kukri są przede wszystkim zrobione z drewna obciągniętego skórą. Prace kaletnicze są głównie realizowane poprzez sakri. Pochwa ma miejsce na dwa znikome noże nazywane karda i chakmak – są one jednak niejednokrotnie gubione. Większość kolekcjonerów broni białej nie przywiązuje do nich pokaźniejszej wagi. Karda służy do oprawiania zwierzyny. Chakmak służył jako krzesiwo do rozpalania ognia z pomocą krzemienia. Krzemień jest czasami noszony w woreczku załączonym do pochwy.
Sposób noszenia
Oddziały wojskowe złożone z Ghurków noszą kukri na pasie głównym z tyłu po prawej stronie. Nóż wydobywa się prawą ręką.
źródło: https://pl.wikipedia.org
doskonały pomysł na podarunek!!!