Miłość i małżeństwo w Indiach (Dialog)

W studium literatury indyjskiej autorstwa Barbary Grabowskiej zachwyca kalejdoskop kolorowych wątków dotyczących relacji bogów i bohaterów z niebiankami i ziemiankami zawartych w dwóch wielkich epopejach, Mahabharacie i Ramajanie, innych sanskryckich tekstach konwencjonalnych i nowszych bengalskich.

Autorka prowadząc rozważania o erotycznych skandalach na indyjskim Olimpie, sposobach zawierania małżeństw czy związkach Kryszny z kobietami, zwraca uwagę na fakt, że w literaturze indyjskiej ukształtowały się dwa wizerunki kobiety: znakomitej żony, pozbawionej woli i jednostkowości i traktującej męża jak boga, oraz świetnej kochanki, partnerki w rozkoszach miłosnych, symbolu erotycznego.

Oba wzorce zostały wykreowane z męskiego punktu widzenia w społeczeństwie zdominowanym przez struktury patriarchalne. Postać Sity, oddanej żony, w dyskursie feministycznym służy jako dowód aprobaty dla cierpienia kobiet poddanych męskiej tyranii.

Całość generuje wielowątkowy przekaz dający świadectwo toczącemu się w Indiach dialogowi kultur i epok. Kolejne rozdziały stanowią ilustrację przejrzystych konstrukcji myślowych, a ciekawa tematyka zwiększa pole recepcji poza grono specjalistów i studentów.

Barbara Grabowska, profesor w Zakładzie Azji Południowej Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się literaturą i religią Indii, zwłaszcza Bengalu.