Dzika zachłanność (Leon Donna)

Pewnego ranka z weneckiego kanalu zostaje wylowione cialo nieznanego mezczyzny z pokiereszowana twarza. Sekcja zwlok wykazuje, ze wykrwawil sie na smierc wskutek ran zadanych nozem, a za zycia cierpial na rzadka chorobe, ktora zdeformowala mu tulow i szyje.

Jego wyglad wydaje sie znajomy komisarzowi Brunettiemu, usilujacemu ustalic tozsamosc nieboszczyka. Ofiara nie ma przy sobie dokumentow, nie zgloszono tez niczyjego zaginiecia. Komisarz przypomina sobie, skad zna twarz zabitego mezczyzny - rok wczesniej na autostradzie laczacej Wenecje z Mestre obserwowal demonstracje rolnikow protestujacych przeciwko narzuconym poprzez UE limitom w wytwarzaniu mleka.

Ten trop pomaga ustalic, ze zamordowany byl weterynarzem w Mestre i pracowal w jednej z pobliskich rzezni. Wdal sie tam w romans z mloda asystentka dyrektora, kobieta bezwzgledna, cyniczna i podejrzanie bogata.

Brunetti, milosnik korzystnej kuchni i miesnych potraw, ma okazje zobaczyc na wlasne oczy, jak zabija sie zwierzeta, ktorych mieso trafia na stoly w weneckich domach i restauracjach. Rozpoczyna rozumiec swoja corke oraz wspolpracownikow z komendy, ktorzy od dawna sa zwolennikami wegetarianizmu i przeciwnikami przemyslowej hodowli zwierzat.

Wizyta w ubojni i niezwykla skutecznosc, z jaka jego wspolpracownica, signorina Elettra, zdobywa tajne dane na jej temat, pozwalaja sledczym wysnuc przypuszczenia co do motywu i sprawcow zabojstwa.