Koniec świata (LAMPA I ISKRA BOZA)

Autorka w roku 1997, który opisuje, miała lat - jeśli się nie mylę - 10, a mimo wszystko jej młody umysł potrafił zapamiętać wtedy całą tapetę otaczającego ją świata. Co więcej, potrafiła wyczuć jego tzw.

zeitgeist, potrafiła nieprzeciętnie zapamiętać nasz zbiorowy stan ducha. Zrozumieć już wtedy świat, w którym wszyscy baliśmy się, iż w sylwestra 2000 cywilizacja skapituluje z powodu liczbowego błędu wpisanego w systemy operacyjne wszelkich komputerów.

Jak naiwne były te strachy, jak naiwni byliśmy wtedy - możemy zobaczyć dopiero dzisiaj. Zakładam ponadto, że wszystko to opowiedziała Darii starsza siostra bądź brat - lecz wcale nie umniejsza to, oczywiście, jej prozie.

Podróż, którą odbywa główny bohater to niby podróż autostopem po Polsce, lecz tak naprawdę podróż w czasie - czytając ją, wpadamy nagle w barwny wir sklejony ze słoneczek Disco Relaxu, tanich boazerii, zapachu gumowatego sera z zapiekanek, kaset magnetofonowych Shazzy i Hanson, telefonów Alcatel, wszystkiego, co składało się na tamtą rozgorączkowaną rzeczwistość, jawiącą mi i Darii dzisiaj jako atrakcyjny, niewyraźny, pokryty ziarnem z kasety VHS sen.

To szczególnie dobra proza wspomnieniowa i to sporo emocji. Czasami przydarza nam się muzyka, która brzmi bardziej jak wspomnienie muzyki, i jednakowo świat Darii Porębak nie jest światem, a wspomnieniem świata.

A do tego, jak już wspomniałem aria ma w sobie żyłkę do starannego, namacalnego opisu, dworce, przydrożne bary i plażowe kioski w jej opowieściach można wręcz fizycznie poczuć. To nad wyraz dużo, i, moim zdaniem, to niezwykle należycie rokuje.

Daria Porębak ma jeszcze jeden talent - ze wszystkich opisywanych przez siebie detali potrafi zbudować przestrzeń. A jest to przestrzeń odrealniona, pusta, plastikowa, smutna i nawiedzona jednoześnie. W podróży głównego bohatera jest coś z ospałych dryfów przez życie, dokonywanych przez bohaterów wczesnych filmów Jima Jarmuscha.

Oni na dodatek, tak jak bohater Darii, próbują znaleźć w barwnych śmietniskach swoich światów coś prawdziwego, namacalnego i nieoszukanego. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.