wybór małych form prozatorskich (i jednej poetycko-dramatycznej) Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, z których nadzwyczajna większość po raz pierwszy demonstruje się w wydaniu książkowym, rzuca nowe światło na twórczość najpopularniejszego polskiego pisarza XX wieku. Teksty z lat 1925–1939 nie tylko ukazują rozwój talentu i nad wyraz świadomą artystyczną drogę pisarza, ale dostarczają wyśmienitej rozrywki także dzisiejszemu czytelnikowi. Są tu utwory mniej i bardziej frywolne, zawsze pełne humoru, pięknych obserwacji psychologicznych i obyczajowych oraz złośliwych, zaskakująco dziś aktualnych, politycznych aluzji.