Publikacja przygotowana została poprzez zespół badaczy wywodzących się z rozmaitych środowisk naukowych oraz praktyków na co dzień pracujących w jednostkach organizacyjnych służb, inspekcji i straży. Wszyscy autorzy zostali zaproszeni do podjęcia refleksji nad zagadnieniem występowaniu seniorek i seniorów w przestrzeni miejskiej, obecnie prowadzonymi i przygotowywanymi politykami senioralnymi, a także praktyką działań organizacji pozarządowych. Ważnym punktem odniesienia rozważań ujętych w monografii jest pandemia SARS-CoV-2 i skatalogowane w trakcie jej trwania doświadczenia ze współpracy w trosce o grupę osób najmocniej dotkniętych konsekwencjami pandemii.Doświadczenia pandemiczne służb czy wyostrzone skutki zmian demograficznych polskiego społeczeństwa – to tylko część problemów, przed których rozwiązaniem stają politycy ze szczebla samorządowego i rządowego. Postulatem wyraźnie podnoszonym poprzez wszystkich autorów jest konieczność opracowania zintegrowanej na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym polityki senioralnej odzwierciedlającej doświadczenia i potrzeby jej aktorów instytucjonalnych, pozarządowych i adresatów tych działań. Dotychczas obserwowany brak jednolitej polityki senioralnej sprzyja mnogości dokumentów – niejednokrotnie niespójnych – formalnie obowiązujących na danym terenie. Cierpią na tym grupy seniorek i seniorów, a w wyniku czego całe społeczeństwo.Ze wstępu dr. Hab. Mikołaja Tomaszyka