Wybór poezji. biblioteka narodowa (Ossolineum)

Życie Emily Dickinson przypadło na szczególny okres w historii Stanów Zjednoczonych okres naznaczony wielkiem pomiędzy Północą a Południem, który w 1861 roku doprowadził do wojny. Konflikt ustanowił na amerykańskiej scenie literackiej wyraźną cezurę między koncepcją świata i człowieka zbudowaną na wierze w niezmienne prawa boskie i prawa natury a popartą dokonaniami dziewiętnastowiecznej nauki i filozofii wizją rzeczywistości jako ciągłej zmiany. Poezja Dickinson wyrosła z niesłychanej mieszanki nowatorskiej twardości charakteru, językowej ładności oraz intensywnie introspektywnej purytańskiej duchowości. Trudno jednak nie zauważyć, że całą twórczość poetki przenika poczucie straty – niedługi moment spełnienia ulokowany jest zawsze w przeszłości, a nadzieja na rekompensatę w przyszłym życiu pozostaje bardziej potrzebą serca niż przedmiotem wiary. Podobnie jak pisarstwo Walta Whitmana dzieło Dickinson stanowi źródło poezji północnoamerykańskiej. To jedno z największych dokonań literatury światowej ma w dodatku bogatą i fascynującą historię w polszczyźnie. Czytając „polską" Dickinson, można dojrzeć wielość języków, jakimi posługiwała się nasza liryka ostatniego półwiecza, prześledzić ewolucję poetyckiego smaku i estetycznych upodobań oraz doznać specyfiki przekładu literackiego.