W 1978 roku w Ustrzykach Dolnych powstal jeden z pierwszych i zarazem najwazniejszych polskich zespolow punkrockowych. Pieciu nastolatkow z nieznanego nikomu szerzej miasteczka niemal z marszu zawladnelo sercami i umyslami mlodziezy, a wsrod doroslej czesci spoleczenstwa wzbudzilo przestrach. Trzy litery tworzace nazwe kapeli, kojarzone wczesniej co najwyzej z miejscowa rejestracja samochodowa, urosly rychlo do rangi symbolu. Staly sie dla pokolenia dorastajacego w dekadzie Gierka i nieco pozniej swoistym znakiem rozpoznawczym, znamieniem identyfikujacym te generacje z punkowym stylem bycia i drapiezna, niewyszukana muzyka, ktorej najwieksza wartoscia byl autentyzm. Historia KSU to opowiesc o sprzeciwie wobec zastanej rzeczywistosci, o poszukiwaniu wlasnego ja, o dojrzewaniu swiadomosci przynalezenia do malej ojczyzny - tej ustrzyckiej, bieszczadzkiej, pogranicznej, wielokulturowej. Wszystko to, w powiazaniu z niezgoda na "jedynie sluszny" program oferowany przez wladze, niczym w lustrze odbija sie w tworczosci KSU - dotykajacej najwazniejszych sfer zycia jednostki, podejmujacej wazkie kwestie spoleczne, zmuszajacej do myslenia. Ten punkrockowy bunt ma w sobie szalenstwo, chwilami przekracza granice zdrowego rozsadku, ale udowadnia, jak duża moze byc sila mlodosci i muzycznego przekazu.