Problematyka zwiazana z uzyskiwaniem i ocena zeznan swiadkow stanowi jeden z wazniejszych obszarow badan w psychologii sadowej. Ustalenie w toku postepowania sadowego przyczyn, przebiegu i okolicznosci zdarzenia przestepczego odbywa sie przy zaimplementowaniu roznych metod, ale wyjasnienie sprawy najczesciej nie jest mozliwe bez zebrania i przeanalizowania zeznan swiadkow. Dowod z zeznan swiadkow jest jednym z podstawowych srodkow dowodowych i najczesciej wystepujacych w postepowaniu karnym, a relacja swiadka, mimo duzego obciazenia jej subiektywizmem, jest nieraz jedyna metoda uzyskiwania danych i ustalania prawdy sadowej. W ostatnich latach dostrzegalny jest staly, dynamiczny i globalny rozwoj badan empirycznych, koncentrujace sie na zagadnieniach pozostajacych w bezposrednim zwiazku ze stosowaniem prawa i użyciem psychologii w naukach prawnych. Psychologia sadowa moze przyczynic sie do usprawnienia praktyki scigania i orzecznictwa. Obok dazenia do rozwoju i doskonalenia metod przesluchania, wsparcie psychologiczne moze byc ukierunkowane na poszukiwanie prekursorskich metod oceny uwarunkowan wiarygodnosci zeznan i tworzenie warunkow do ich aplikacji w toku postepowan sadowych. Badacze i praktycy stale poszukuja nowych, sprawnych sposobow pozyskiwania i roznicowania pelnych, nieobciazonych bledami albo znieksztalceniami, od zeznan skazonych na skutek czy to indolencji przesluchujacych, czy tez celowo lub nieswiadomie zafalszowanych.