Przewodnik po fotografii wspolczesnej (Arkady)

Juz dawno temu fotografia przestala byc wylacznie medium sluzacym do dokladnie tego, co jawi sie przed oczami fotografa. Mimo to nadal w fotografiach nieostrych czy tez ukazujacych fragment postaci pozorne braki technologiczne moga byc mylone z brakiem artystycznego wyrafinowania.W Przewodniku po fotografii wspolczesnej Jackie Higgins wyjasnia, na czym polega artyzm 100 publikowanych dziel, odslaniajac ukryte poklady ladunku emocjonalnego, a także niełatwe procesy zwiazane z ich powstaniem. Dzieki tej ksiazce odkryjesz, jak fotografie moga zacierac granice miedzy fantazja i rzeczywistoscia oraz jak pokazuja plynnosc czasu, a w głównej mierze dowiesz sie, dlaczego sztuka fotografii jest czyms istotnie wiecej niz tylko "wycelowaniem obiektywu i pstryknieciem zdjecia".Dlaczego ktos robi sobie zdjecie portretowe, ale zaslania twarz zarowka (Lee Friedlander, Provincetown, Cape Cod, Massachusetts, 1968) albo celowo nie doswietla zdjecia (Vera Lutter, Elektrownia Battersea, XI: 13 lipca 2004r.)? Po co fotografowac sufit (William Eggleston, Bez tytulu, 1973)?W ksiazce Przewodnik po fotografii wspolczesnej Jackie Higgins bada glowne inspiracje kazdego z prezentowanych fotografow i wyjasnia, jak realizowali oni swoje pomysly. Ukazujac najróżniejsze warstwy znaczeniowe ich pionierskich prac - niektore z nich poczatkowo odrzucano jako rozmyte, przeswietlone albo zle zakomponowane - tlumaczy ich znaczenie dla historii fotografii. Odkryj, dlaczego Autoportret w wieku 17 lat (2003) Gillian Wearing nie jest zwyklym zdjeciem z automatu, jak wydaje sie na pierwszy rzut oka. Dowiedz sie, co spowodowalo, ze Hiroshi Sugimoto zdecydowal sie uzyc do swych prac XIX-wiecznego wielkoformatowego aparatu fotograficznego - pozornie przekorny wybor, biorac pod uwage jego zamiar uzyskania nieostrych obrazow. Dowiedz sie tez, co popchnelo Richarda Prince'a do fotografowania cudzych zdjec. Prace omawiane w tej ksiazce igraja z wymaganiami, jakie zywimy wobec fotografii i stanowia wyzwanie dla zakorzenionej w nas tendencji do wiary, ze fotografia prezentuje "naga" rzeczywistosc. Jackie Higgins dowodzi raz na za każdym razem, ze sztuka fotografii jest wyraźnie bardziej wyrafinowana niz mogloby sie wydawac.