Wyrazisty, przejmujący i prawdziwy głos nastolatków spisany przez Linn Skåber, z niezwykłymi ilustracjami Lisy Aisato. Nie sposób przejść obok niego obojętnie, bez względu na to, czy mieszkasz w Oslo, czy w Rzeszowie. To głośne YA, które pomoże ci być sobą. A jeśli jesteś już za stary, sprawi, że lepiej zrozumiesz swoje nastoletnie dziecko, sąsiada, ucznia.
Mam wianuszek wągrów wokół nosa i krosty (…). Mam chorobliwie wielkie stopy (…). Jestem hałaśliwy, kiedy pragniesz ciszy, i milczący, kiedy chcesz porozmawiać. Jestem nieprzewidywalny, gburowaty i zmęczony (…). Jestem cały przepełniony pogardą, złością, frustracją i pytaniami (…).
Właśnie rodzę się jako nastolatek.
I nagle, z dnia na dzień, najlepsza przyjaciółka, stara drewniana klacz, Stella, nie jest już symbolem wolności, lecz staje się powodem wstydu. Pociąg, którego trasa i los pasażerów zależały kiedyś wyłącznie ode mnie, ma trafić w poklejone słodyczami łapy znienawidzonego minimalnego trolla. A Pernille, ta Pernille, którą znałem od przedszkola, wydaje się odległym i obcym motylem, więc postanawiam trzymać z chłopakami. Dzisiaj ona płacze.
Gdyby tylko wiedziała, jak niezwykle się bałem, iż jej skrzydła nagle mi ją odbiorą.
Młodość. Wyznania nastolatków to opowieści o niewielkich i obszernych rozterkach. O zmaganiach w okresie dojrzewania z wyolbrzymionymi drobnostkami i całkiem realnymi problemami, zmianami kryteriami i kryteriami, z którymi młodzież styka się na co dzień. To wołanie, które przypomni dorosłemu czytelnikowi, iż to, co dziś zdaje mu się nieskomplikowane, bywa cholernie niełatwe.