Mit śmieciowego dna (En Arche)

Czy ogromną większość naszego genomu można porównać do śmieci? Czterdzieści lat temu naukowcy odkryli, że około 98% naszego DNA nie koduje białek i wówczas tę część genomu określili jako „śmieciowy" DNA.

Zdaniem darwinistów – sytuacja ta jest konsekwencją procesu ewolucji.Jednak ostatnie badania pokazują, iż genom jest wielowymiarowym, zintegrowanym systemem, w którym DNA niekodujące białek pełni sporo podstawowych funkcji biologicznych.? W książce „Mit śmieciowego DNA" biolog Jonathan Wells dostępnie i szczegółowo omawia to zagadnienie.

Okazuje się, iż twierdzenie o śmieciowym DNA nie ma empirycznego uzasadnienia, a jedynie jest założeniem darwinistów, które wspiera ich czysto naturalistyczne scenariusze powstania i rozwoju życia.Ta książka nie tylko rewolucjonizuje nasze rozumienie genomu, ale także pokazuje, do jakiego stopnia niektórzy uczeni są w stanie bronić idei, która nie idzie w parze z faktami.Jonathan Wells z pewnością przygotował się do omawianego tematu.

W książce „Mit śmieciowego DNA" cytuje setki artykułów naukowych, opisując historię badań niekodującego DNA, uważanego za „śmieciowy". Jest to jeden z najmocniej wnikliwych przeglądów literatury przedmiotu na ten temat.

Doktor Wells jasno przedstawia, że nasze pierwotne rozumienie DNA było niepełne, a kolejne badania genomu ukazują coraz nowsze poziomy sterowania i złożoności we wnętrzu naszych komórek, co było nie do pomyślenia w latach 80.

XX wieku. Historia badań niekodującego DNA wywołuje podziw dla projektu żywych organizmów. - Doktor Ralph Seelke, profesor genetyki drobnoustrojów i biologii komórkowej, Uniwersytet Wisconsin – Superior (USA)Cytując setki recenzowanych artykułów wskazujących na coraz więcej ergonomicznych części naszego genomu, Jonathan Wells dostarcza konkretnych i sprawdzonych dowodów przeciwko „hipotezie śmieciowego DNA".

nawet ci z biologów, którzy bezdyskusyjnie odrzucają założenia teorii inteligentnego projektu, bez dwóch zdań muszą przyznać, że dowody przedstawione w tej aktualnej książce ukazują bezsensowność odwoływania się do „śmieciowego DNA" w obronie darwinizmu.

- Doktor Michael Denton, genetyk medyczny i autor książki Przeznaczenie natury (Nature’s Destiny)O autorze:Jonathan Wells – amerykański biolog, autor książki „Ikony ewolucji. Nauka czy mit?", urodził się w 1942 roku w Nowym Jorku.

W 1994 roku obronił doktorat z biologii molekularnej i komórkowej na University of California w Berkeley, gdzie następnie odbył staż. Pracował na dodatek na California State University jako wykładowca embriologii i jako kierownik laboratorium medycznego w Fairfield.

W 1988 roku ukazała się jego książka poświęcona poglądom Charlesa Hodge’a, jednego z pierwszych krytyków teorii ewolucji. W 2000 roku Wells wydał swoją najważniejszą książkę „Ikony ewolucji. Nauka czy mit?" będącą krytyczną analizą dziesięciu w głównej mierze podawanych przykładów świadectw empirycznych potwierdzających darwinizm.

Kolejne książki Wellsa to: „The Politically Incorrect Guide to Darwinism and Intelligent Design" [Niepoprawny politycznie przewodnik po darwinizmie i teorii inteligentnego projektu], „Mit śmieciowego DNA" i „Zombie-nauka.

Jeszcze więcej ikon ewolucji". Autor kontynuuje w nich krytykę teorii ewolucji, a także bierze pod lupę inne naukowe twierdzenia – pomiędzy innymi dotyczące DNA.linia Inteligentny Projekt to pierwsza tak ambitna i bogata propozycja na polskim rynku wydawniczym, w ramach której ukazują się książki dotyczące teorii inteligentnego projektu – Intelligent Design (ID).Autorzy zastanawiają się: czy dostatek życia na Ziemi może być wyjaśniona wyłącznie poprzez procesy czysto przyrodnicze? Czy złożone struktury biologiczne mogły powstać drogą przypadku i konieczności, bez udziału inteligencji? Czy Ziemia jest tylko jedną z wielu niczym niewyróżniających się planet?Teoria inteligentnego projektu jest ogólną teorią rozpoznawania projektu i ma szerokie wykorzystanie w takich dziedzinach nauki, jak kryminalistyka, historia, kryptografia, astronomia i inżynieria.

seria Inteligentny Projekt demonstruje, iż koncepcja ID powinna być stosowana również w zagadnieniach pochodzenia i rozwoju przeróżnych form życia, a także w próbie zrozumienia nas samych.