Autor analizuje procesy generowania kapitału społecznego przez polskich kibiców piłkarskich oraz mechanizmy transferu tego kapitału i form jego zastosowania poza stadionami oraz czynniki strukturalne sprzyjające efektywnej współpracy kibiców w przeróżnych obszarach życia społecznego.
Pozastadionowy kapitał społeczny dostrzegalny jest w kolektywnych aktywnościach kibiców w trzech głównych sferach: zorganizowanych działaniach grup chuliganów, aktywnościach stowarzyszeń kibicowskich - w tym działaniach społecznych i charytatywnych - i zorganizowanej działalności na rzecz własnego klubu.
Relacje z trybun przenoszone sąniejednokrotnie do życia prywatnego, z czego kibice czerpią pewne korzyści jednostkowe, wynikające z przynależności do grupy. W podsumowaniu autor ukazuje procesy przemian w środowisku kibiców piłkarskich w kontekście transformacji polskiego społeczeństwa.
W powszechnej świadomości społecznej funkcjonuje ambiwalentny obraz środowiska fanatycznych kibiców piłkarskich w Polsce. Z jednej strony są oni kojarzeni z - ładnymi - wybrykami chuligańskimi na stadionach i bijatykami w lasach i na autostradach.
Z drugiej strony, kibice potrafią wykorzystywać swoją liczebność i umiejętności organizacyjne w celach prospołecznych: animować akcje charytatywne czy zbiórki na rzecz potrzebujących. Potrafią też działać na potrzeby swego klubu, a w niektórych przypadkach choćby reanimować kluby upadłe z powodów finansowych.
Książka powinna zainteresować nie tylko naukowców badających zagadnienia związane ze sportem, kibicami i kapitałem społecznym, lecz także badaczy zajmujących się subkulturami, społeczeństwem obywatelskim, kryminologów, dziennikarzy sportowych, działaczy piłkarskich na szczeblu równocześnie klubowym, jak i centralnym, ekspertów z zakresu zarządzania bezpieczeństwem wydarzeń piłkarskich, aktywistów, a także studentów nauk społecznych.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.