Proroctwa benedykta (Święty wojciech)

Publikacja mieści zbiór myśli, refleksji i komentarzy zmarłego papieża Benedykta XVI. Wybrane fragmenty tekstów pochodzącą z homilii wygłoszonych w czasach, kiedy był jeszcze kardynałem Josephem Ratzingerem, z homilii głoszonych poprzez niego po objęciu tronu papieskiego, z przemówień papieskich wygłoszonych w Warszawie i na Jasnej Górze w Częstochowie, a także z dwóch encyklik: Deus caritas est, a także Spe salvi.

Całość wzbogacona jest o wprowadzenie – krótką biografię Benedykta XVI oraz ciekawostki na jego temat.

Publikacja podzielona została na 7 głównych rozdziałów tematycznych:

TAJEMNICA WIARY
TAJEMNICA CZŁOWIEKA
TAJEMNICA MIŁOŚCI
TAJEMNICA KOŚCIOŁA
TAJEMNICA LITURGII
TAJEMNICA KRYZYSU
TAJEMNICA PRZYSZŁOŚCI

Fragment książki nr 1

Nie ma takiego miejsca, gdzie On zamieszkuje. Bóg sam jest miejscem ponad wszystkimi miejscami. Przyglądając się światu, nie widzimy nieba, ale wszędzie możemy dostrzec ślady Boga: w budowie materii, w całej racjonalnej rzeczywistości. Także tam, gdzie postrzegamy ludzi, wynajdujemy ślady Boga. Widzimy niedoskonałości, lecz także dobro, miłość. To właśnie są miejsca, gdzie jest Bóg.

Trzeba uwolnić się od przestarzałych, przestrzennych wyobrażeń. Nie funkcjonują już one tylko z tego względu, że wszechświat wszakże nie jest nieskończony w ścisłym znaczeniu tego słowa, lecz na tyle obszerny, iż my, ludzie, możemy określać go mianem nieskończonego, a Bóg nie może być nigdzie wewnątrz czy na zewnątrz, gdyż Jego obecność ma zupełnie inną naturę.

Jest szczególnie widoczne, abyśmy z wielu względów odnowili nasze myślenie, oderwali się od przestrzennych kwestii i zaczęli rozumować inaczej. Podobnie jak między ludźmi istnieje duchowa występowanie – dwie osoby mogą się „dotknąć", choć żyją na rozmaitych kontynentach, ponieważ jest to inny wymiar aniżeli przestrzenny – tak i Bóg nie znajduje się w jakimś „gdzieś", gdyż to „gdzieś" już stanowi ograniczenie, a nie jest nieskończonością, Stworzycielem, który jest wszechświatem, który ogarnia cały czas, a sam nie jest czasem,buduje go i za każdym razem jest obecny.

Fragment książki nr 2

Chrześcijanin nie jest człowiekiem, który liczy, ale jest człowiekiem, który daje w nadmiarze. Jest człowiekiem kochającym, dlatego nie pyta: jak daleko mogę się jeszcze posunąć, żeby pozostać w sferze grzechu lekkiego i nie popełnić grzechu ciężkiego? Chrześcijaninem jest ten, kto po prostu szuka dobra bez wyrachowania. Człowiek, któremu chodzi tylko o poprawność, jest faryzeuszem. Dopiero człowiek, który nie jest tylko poprawny, inicjuje być chrześcijaninem. Nie znaczy to wcale, iż chrześcijanin to człowiek, który nie czyni niczego złego i nie popełnia żadnych błędów. Przeciwnie, właśnie on wie najlepiej,posiada braki. Jest wielkoduszny wobec Boga i ludzi, ponieważ wie, ile sam korzysta ze wspaniałomyślności ze strony Boga i współbraci. Jest to wielkoduszność człowieka, który uważa siebie za dłużnika wszystkich, który nie usiłuje osiągnąć poprawności po to, aby pozwalała mu stawiać surowe kryteria innym. Taka wspaniałomyślność jest właściwą gwiazdą przewodnią moralności głoszonej poprzez Jezusa Chrystusa.

na dodatek

W każdym cytacie papieża zaznaczone zostały kluczowe zdania, mogące stanowić dla czytelnika podstawę do refleksji i rozmyślań.