Hegel-kierkegaard. filozoficzno-teologiczna

Relacja wiary do rozumu w kontekście polemiki Kierkegaarda z Heglem nie doczekała się w Polsce omówienia. Dotychczasowe relacje interpretowały kontrowersje filozoficzne, nie zaś teologiczne, a te szczególnie interesują Prokopskiego.

Oryginalność autora polega na tym, iż wbrew historii wydarzeniowej, przeprowadza on gruntowną polemikę Hegla z Kierkegaardem. To odwrócenie zależności, zastosowane po raz pierwszy w literaturze jest nieprzeciętnie osadzone w cytatach niemieckiego systematyka.

Udowadnia też, iż zarzut, dominujący w literaturze światowej, iż u Hegla nie ma miejsca na specyficzność podmiotową jest chybiony. Heglowska polemika z Duńczykiem dowodzi tezy, że człowiek staje się sobą tylko poprzez społeczeństwo, nie zaś na drodze samowoli.

Dzięki niespotykanej interpretacji, mianowicie zwrotnej krytyki zegzystencjalizowanego ujęcia autor wskazał na świeże możliwości interpretacyjne równocześnie Hegla, ale i Kierkegaarda. Dzięki publikacji powstały świeże ścieżki, świeże możliwości refleksji teologicznej i filozoficznej.