Od schizofrenika do oficera (Mamiko)

Sięgając po książkę,,Od Schizofrenika do Oficera", decydujecie się Państwo na podróż przez gorycz, miłość, tęsknotę, poczucie misji i spełnienie marzeń. Młody chłopak rzucony w nurt życia szybko zauważa, iż jest ono inne od tego wyczytanego w książkach.

Ideały są tylko pustymi słowami – nie godząc się z tym, szuka Boga, ostatniej deski ratunku. Zamiast tego znajduje pryczę w zimnej celi.Ta opowieść to debiut młodego pisarza. Jest zbiorem jego przeżyć i wspomnień i próbą rozprawy filozoficzno-teologicznej.

Decydując się na tę lekturę, bez dwóch zdań wejdą Państwo w świat wartości obłąkanego. Razem z nim przeżyjecie metamorfozę i będziecie odpowiadać na pytania egzystencjalne. Przekroczycie granice ludzkie – granice tego, co można, należy i jest adekwatne.

Wciągnie Was świat kolorowych przygód i przekonacie się, jakiego zezwierzęcenia może poznać człowiek. Nieraz cierpiący i szukający zewsząd ratunku chłopak, poddany próbom, musi pokazać, że jest mężczyzną.Opowieść toczy się na przełomie ośmiu lat.

Wybuchu, rozkwitu i recesji choroby. Jest prowadzona w narracji pierwszoosobowej. Autor w tym czasie przeżywa uniesienia miłosne, załamania psychiczne, wstępuje w szeregi,,Dywizjonów Szkoleniowych" i odbywa wędrówkę swojego życia, nie zważając na konsekwencje, jakich mu to przysporzy.

Znajdą Państwo w tej książce też wywody i wnioski z przeżytych psychoz paranoidalnych, tak obce zdrowemu rozsądkowi. To niesamowita historia oparta na prawdziwych wydarzeniach, z psychologicznym komentarzem, która zabiera nas w świat wizji, marzeń i zniszczenia, świat osoby chorej.Krystian SzablińskiOjciec Jana Nikodema, brat trzech sióstr, syn producent i Beaty.

Urodzony 30.03.1993 r. W Kłodzku. Absolwent tutejszego Liceum im. Bolesława Chrobrego (skończone maturą). Poprzez trzynaście lat stróż na „Postojowisku". Katolik. Humanista. Szachista. Gitarzysta. Palacz.

nieraz rusza w dalekie piesze wędrówki, głównie z psim przyjacielem. Jak dotąd dotarł na własnych nogach do Jasnej Góry, Budapesztu i przemierzył czeską Morawę. Więzień w zakładach odosobnienia w Polsce, Niemczech i na Węgrzech.

Dorastał w cieniu Kłodzkiej Twierdzy, gdzie panowało i panuje przeświadczenie, iż „Polska będzie potęgą". Sześciokrotnie wyszczególniony biało-czerwonym paskiem na świadectwach ukończenia szkolnych klas.

Biegle mówi, czyta, pisze po niemiecku. Związany z kłodzkim światem przestępczym, gdyż uważa, iż w czasach cyfryzacji, konsumpcjonizmu i marazmu, tylko w nim ostało się człowieczeństwo, w czarnych i białych barwach życia.

Bajerkę skręcił na piecu, z Magdą. Odznaczony poprzez dwóch starszych „Grypsujących" rangą oficerską, tatuażem na lewym obojczyku, w stopniu Porucznika.