Balistyka wewnętrzna klasycznych broni lufowych - z. wrzesiński - książka (Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej)

Treści przedstawione w opracowaniu dotyczą balistyki wewnętrznej, która wykorzystuje podstawowe prawa termodynamiki i mechaniki płynów. Specyfika zjawiska strzału wymaga jednak optymalnego dopasowania tych praw ze względu na dynamikę strzału.

Problemy te zostały przedstawione w rozdziale pierwszym omawiającym wybrane części teorii bilansów i drugim ukazującym modelowanie matematyczne zjawisk fizycznych balistyki wewnętrznej. Badaniem zjawiska strzału, czyli szybkiej konwersji energii chemicznej ładunku prochowego na energię cieplną gazowych produktów spalania, a następnie zamianę jej na energię kinetyczną pocisku w przewodzie lufy, a także innych ruchomych części układu miotającego, zajmują się dwa działy balistyki wewnętrznej pirostatyka i pirodynamika.

ale metody pirostatyki wykorzystywane są z reguły do określania własności fizykochemicznych i balistycznych materiałów wybuchowych miotających (prochów), co zostało przedstawione w rozdziale trzecim.

W rozdziale czwartym omówiono zadania pirodynamiki, która opisuje główną fazę zjawiska strzału. Dla przyjętego balistycznego modelu lufowego układu miotającego sformułowano balistyczne równania bilansowe zasobu masy, pędu i energii łącznej mieszaniny gazowo-prochowej we współrzędnych Eulera oraz Lagrange'a.

W rozdziale piątym do równań bilansowych dołączono równania fenomenologiczne balistyki wewnętrznej, a także termodynamiki, stwarzając zamknięty układ piętnastu równań różniczkowych, opisujących proces zjawiska strzału w klasycznej broni lufowej.

W rozdziale szóstym rozpisano równania balistyki wewnętrznej na cztery fazy zjawiska strzału występujące w klasycznej broni lufowej. Metodę rozwiązania układu równań różniczkowych balistyki wewnętrznej i kształt działania programu numerycznego BalWew-ZW napisanego w języku programowania obiektowego Delphi 7, całkującego układy równań różniczkowych, omówiono w rozdziale siódmym.

W rozdziale ósmym przedstawiono wyniki symulacji cyfrowej rozwiązania problemu głównego balistyki wewnętrznej, czyli określenia w funkcji czasu pomiędzy innymi takich wielkości, jak: ciśnienia całkowite, statyczne na dnie pocisku, przeciętne statyczne między dnem pocisku a dnem komory nabojowej, a także dynamiczne, temperaturę GPS, szybkość oraz drogę dna pocisku w lufie dla dwu rodzajów układów lufowych, a mianowicie armat i broni strzeleckiej.

W rozdziale dziewiątym wspomniano o istnieniu metod analitycznych, plastikowych katalogów balistycznych oraz empirycznych rozwiązania problemu głównego balistyki wewnętrznej i ich realnego znaczenia w dobie progresywnych elektronicznych technik obliczeniowych, umożliwiających posługiwanie się produktywnymi metodami bezpośredniego całkowania numerycznego układów równań różniczkowych.

Z metod empirycznych wybrano i przedstawiono metodę Leduca rozwiązania, a także metodę Muraoure'a wyznaczania strat ciepła w bombie manometrycznej. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.