W połowie drugiej wojny światowej niemieckie wojska pancerne – nabrawszy taktycznej i technologicznej efektywności w trakcie zwycięskich kampanii błyskawicznych – znalazły się u szczytu swojej potęgi. Lecz następne lata okazały się dla Panzerwaffe skrajnie skomplikowane.
Po wielkich ofensywach na Wschodzie w 1942 roku musiały przejść do obrony na wszelkich frontach. Starcie z postępowymi czołgami sowieckimi, takimi jak T-34, wykazało, iż ówczesne niemieckie czołgi nie dorównywały wozom pancernym przeciwnika w tym, co decydowało o wartości bojowej: w sile ognia, szybkości i zwrotności, a także opancerzeniu.
W połowie wojny przystąpiono więc do prędkiej modernizacji podstawowych typów czołgów niemieckich formacji pancernych – PzKpfw III i IV – a także wprowadzono do służby progresywne typy, m.in. Znane Pantery (PzKpfw V Panther) i Tygrysy (PzKpfw VI Tiger).
Podejmowanorozmaite pomysłowe działania, posiadające podtrzymywać mit groźnych niemieckich wojsk pancernych aż po ostatnie dni wojny. Ten tom, będący kontynuacją książki Niemiecka broń pancerna. Tom 1: 1939–1942 (Wydawnictwo RM 2019), został poświęcony dziejom Panzerwaffe w drugiej połowie wojny – od owianej legendą bitwy pancernej pod Kurskiem, przez zażarte batalie w Normandii, aż po ostatnie dni obrony Berlina.
Oryginalne i wymowne w swej treści raporty bojowe i liczne zdjęcia z nieznanych wcześniej zbiorów prywatnych i archiwalnych pozwalają lepiej zaznajomić się z technologicznym i operacyjnym aspektem dziejów „pancernej pięści” potężnej niemieckiej machiny wojennej.
Thomas Anderson jest znawcą niemieckiej broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem poczytnych książek z dziedziny historii militarnej. Po polsku ukazały się jego monografie poświęcone znanym niemieckim czołgom: Tygrys (Wydawnictwo RM 2017) i Pantera (Wydawnictwo RM 2018), oraz pierwszy tom kompendium Niemiecka broń pancerna 1939–1942 (Warszawa 2019).