Teatr niewidzialnych dzieci - wysyłka od 3,99 (Szczygielski Marcin)

Cześć! Mam na imię Michał i chcę opowiedzieć Wam o nas - niewidzialnych dzieciakach z,,Dębowego Lasu". O Kiwaczku, Sylwii, Meandrze i całej reszcie. I o naszym teatrze. I o szerokiej premierze sztuki, którą postanowiliśmy wystawić 13 grudnia 1981 roku...

Pechowy dzień, nie czarujmy się, Wiktor od początku to powtarzał. Opowiem też o ciociach Joli, Matyldzie, Lucynie i Irminie. I o Mechanicznym Dziadku. I o Kaloszu! I jeszcze o Mirku i Kalarepie... Kurczę, nie będę dalej wymieniał, bo tu jest za mało miejsca - najlepiej chyba będzie, jeśli po prostu zaczniecie czytać.

O ile macie trochę wolnego czasu, oczywiście. Macie$715 To super! A jeśli nie, no to trudno. Ale tak czy siak pozdrawiamy Was serdecznie - ja i wszystkie inne niewidzialne dzieci. Spróbujcie nas dojrzeć.

Od wydawcy: "Zaledwie przed siedmiu laty Marcin Szczygielski zadebiutował jako autor książek dla młodzieży (Omega_. Wtargnął do tego świata z przytupem - rychło zgromadził widoczną liczbe trofeów literackich.

Żywa, plastyczna wyobraźnia, talent do szczegółów, wiarygodne portrety dziecięce - wszystko to rozstrzyga o poczytności autora. Szczygielski pisze lekko na ważkie tematy, a to jest godna każdej nagrody ekwilibrystyka.

Nie inaczej jest i tym razem - autor umieszcza akcję swej książki w peerelowskim "bidulu", jak nazywane bywają Domy Dziecka. Jego bohater to wrażliwy dziesięciolatek, który prawidłowo opanował sztukę mimikry, co jest warunkiem przetrwania w bezpiecznej instytucji opiekuńczej.

Póki w otoczeniu Michała jest jedna nawet osoba godna zaufania i jeden przyjaciel - życie wydaje się znośne. Ale kiedy i tego zabraknie - następuje nieuchronny kryzys. Uratowany z opresji chłopiec ląduje w szczególnym domu dla dzieci z trudną przeszłością.

Wraz z nim do grona podopiecznych dołącza czternastolatka - krnąbrna, bystra, egocentryczna... I zwariowana na punkcie aktorstwa. Pod jej dyktando powstaje Teatr Niewidzialnych Dzieci - aktorska trupa skrzyknięta na zapotrzebowania jednego, grudniowego spektaklu.

Jest rok 1981, wokół sceneria Polski posierpniowej, razem z jej atrybutami: kolejkami, kartkami, saturatorem i trabantem... Wzruszenie i komiczna groteska konkurują ze sobą na przemian w tej książce. Autor pozwala swoim młodym czytelnikom zajrzeć w realia Polski minionej i w trudną egzystencję dziecka z "bidula".

Nie ma tu nieskomplikowanego happy endu, lecz jest funkcja i ścieżka - ku lepszemu". Joanna Olech Powyższy opis pochodzi od wydawcy.