Wykrzyknienia i wyrażenie dźwiękonaśladowcze pojawiają się pod koniec pierwszego roku życia dziecka. Pełnią wyjątkowo ważną rolę w rozwoju mowy i komunikacji. Dla wielu dzieci jeszcze poprzez kolejne dwa lata pozostają jedynym sposobem przekazywania znaczeń. Onomatopeje w naturalny sposób pozwalają na dziecku ćwiczenie kompetencji komunikacyjnej (umiejętności porozumiewania się) i artykulacji. Wyrażenia dźwiękonaśladowcze i wykrzyknienia zbudowane są typowo z sylaby otwartej, najłatwiejszej artykulacyjnie, ale pojawiają się tu niemal wszystkie spółgłoski z systemu języka. Dzięki temu dziecko ma możliwość ćwiczenia wymowy także niełatwych spółgłosek, lecz w ułatwionej sytuacji komunikacyjnej.Wyrażenia dźwiękonaśladowcze nazywają nie tylko zwierzęta, ale także przedmioty i zjawiska dziejące się wokół dziecka. Pełnią tym samym rolę rzeczownika, czasownika, przymiotnika i przysłówka. Budują w ten sposób system językowy dziecka, pozwalający mu opowiadać o otaczającym świecie.Dla dzieci z opóźnionym rozwojem mowy, a także z zaburzeniami komunikacji językowej opanowanie wyrażeń dźwiękonaśladowczych i wykrzyknień jest stanowczo ważne ponieważ formuje pewność wydajnej komunikacji. Ćwiczenia powinny odbywać się codziennie poprzez 6 minut, czas ten może zostać podzielony na dwie sesje. Warunkiem niezbędnym jest użycie słuchawek. Takie postępowanie jest uzasadnione badaniami klinicznymi. Podczas słuchania dziecko musi być odgrodzone od innych bodźców dźwiękowych i posiadać bezpośrednią stymulację analizatora słuchu.Pomoc przeznaczona jest dla dzieci:- dwujęzycznych- niedosłyszących- z niezakończonym rozwojem mowy- z wadami wymowy- z afazja i alalią- z zaburzeniem komunikacji językowej- z zaburzeniami rozwojowymi i genetycznymiPraca z książeczką Wyrażenia dźwiękonaśladowcze udoskonala koncentrację i uwagę dziecka, a także jest drugim etapem w nauce czytania metodą symultaniczno-sekwencyjną.