Trylogia poświęcona pionkom. Znany arcymistrz i mistrz napisali przystępną książkę pokazującą jak grać pionkami. Kiedy je poświęcać, a kiedy bronić i na które pionki należy uważać, bo każdy pionek ma w plecaku hetmańską buławę! W każdej książce pokazane są jeszcze modne pułapki debiutowe, w których główną rolę odgrywają pionki.
Każdy tom mieści od 138 do 158 oryginalnych zadań do samodzielnego rozwiązywania.
Pionki są podobne do siebie jak kropelki wody. Chociaż podczas gry, zajmując na szachownicy najróżniejsze pola, wypełniają najistotniej najróżniejsze role. Są pionki atakujące, jak również broniące. Pionki mogą stanowić o sile lub słabości pozycji. Teoria szachów nazywa je w różny sposób: izolowane i połączone, oddalone i odstałe, wolne i zablokowane, wiszące i zdwojone. Spotyka się pionka-klina, a choćby pionka-gwoździa.
Pionki są o niemało mniej mobilne niż figury. Z tego powodu niejednokrotnie stają się obiektem ataku. Atakując je, siły bojowe jednoczą się w działaniu, co stanowi jeden z ważniejszych atrybutów gry.
Istnieją błyskotliwe kompozycje związane ze schwytaniem króla, zdobyciem hetmana albo innych figur, lecz nie mniej niebanalne są operacje taktyczne, wykorzytywane przy chwytaniu pionków. Tutaj na dodatek można spotkać spory zakres najbardziej zróżnicowanych przykładów. Konfliktowe pozycje, w centrum których znajduje się pionek, często prowadzą do maksymalnych komplikacji, których rozwiązanie sprawia pogrom jednej ze stron.