W niniejszej książce Torsten Passie pisze o stosowaniu MDMA i innych entaktogenów jako farmakologicznego dodatku do psychoterapii. Przedstawia historię terapeutycznego wykorzystywania tych substancji i analizuje osobiste doświadczenia pacjentów, którzy uczestniczyli w grupowych sesjach z ich zastosowaniem.
prezentuje jeszcze podstawowe dane na temat neurobiologicznych i psychoduchowych składników tych przeżyć. Słowo entaktogen odnosi się do substancji zezwalających,,dotknąć wnętrza" i pochodzi od wyrazów en (po grecku wnętrze), tactus (po łacinie dotyk) oraz gen (po grecku kreować).
Środki psychoaktywne należące do tej kategorii zmniejszają niepokój i powiększają zaufanie, samoakceptację oraz otwartość i upraszczają dostęp do nieprzystępnych wspomnień, przez co pomagają w wywołaniu transformującego uzdrowienia.
Terapeuci z powodzeniem używali MDMA w swej praktyce, lecz w 1985 roku substancja ta została zdelegalizowana. Od tamtego czasu podjęto mnóstwo wysiłków, żeby przeprowadzić promowane poprzez rząd naukowe badania nad jej terapeutycznym potencjałem.
Niedawno udało się wykazać efektywność terapii z użyciem MDMA na ogół w leczeniu pacjentów z bronicznym i niepodatnym na leczenie zespołem stresu pourazowego. Polskie wydanie zostało zwiększone o artykuł The early use of MDMA ('Ecstasy') in psychotherapy (1977-1985) oraz zaktualizowane i uzupełnione poprzez autora.