Naturalizm prawniczy (Wolters Kluwer)

Chcemy spojrzeć na naturalizm prawniczy z nieco innej niżeli czyniono to do tej pory, szerszej, interdyscyplinarnej perspektywy, uwzględniając obok filozoficznoprawnego jeszcze filozoficzny, etyczny, bioetyczny, metodologiczny, logiczny, psychologiczny i ekonomiczny punkt widzenia.

Opracowanie niniejsze wraz z wydawanym równocześnie tomem Naturalizm prawniczy. Stanowiska powstało w ramach grantu badawczego poświęconego zagadnieniu naturalizacji prawa. Obydwa tomy stanowią pewną komplementarną całość posiadającą dać wyobrażenie jednocześnie o dawniejszych, uznawanych nierzadko za paradygmatyczne, koncepcjach naturalizmu filozoficznego i prawniczego, jak i o współczesnych wykorzystaniach modeli naturalistycznych w prawie.

Celem tego opracowania jest bowiem porównanie zróżnicowanych ujęć i definicji naturalizmu. Chodzi nam zwłaszcza o poszukanie takich znaczeń i interpretacji, które mogłyby być na dodatek funkcjonalne do budowy modeli dających się użyć w nauce i praktyce prawniczej.

Dlaczego zajęliśmy się akurat naturalizmem prawniczym$128 Przecież czas, w którym wyraźną rolę w debacie prawniczej odgrywały naturalistyczne albo, jak kto woli, realistyczne filozofie prawa, już przeminął.

Jakkolwiek wątki naturalistyczne są wciąż obecne we współczesnej refleksji filozoficznoprawnej, to jednak „moda na naturalizm” skończyła się mniej więcej w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Niemniej jesteśmy głęboko przekonani, iż „alternatywa naturalistyczna” wciąż jest ważna dla współczesnej nauki prawa i praktyki prawniczej.

Naturalizm prawniczy jest nie tylko pokaźną alternatywą dla wszelkich antynaturalistycznych filozofii prawa, lecz może także umożliwić rzeczywiste otwarcie prawoznawstwa na badania prowadzone na terenie współczesnej filozofii, psychologii, neuroscience oraz ekonomii.

Otwarcie takie jest zresztą warunkiem potrzebnym dalszego rozwoju nauki prawa i praktyki prawniczej.