Szepty wieczności,630KS (7388122) (Centrum)

Szepty wieczności To najważniejsze i najmocniej inspirujące dzieło autora. Jest niezwykłym zbiorem objaśnień, modlitw, żądań i pieśni napisanych pełnym ekspresji językiem człowieka głęboko uduchowionego, odznaczającego się wielką żarliwością w głoszeniu wiary, stojącej w centrum istoty jego życia.

Utwór ten przeznaczony jest wyznawcom wszelkich religii, ludziom poszukującym Najwyższego na zróżnicowanych kontynentach i w różnych kulturach. Obok pieśni i modlitw autorstwa Joganandy znalazły się tu jeszcze starożytne teksty, które on ożywił, spisując je na nowo.

Czytelnik odnajdzie tu więc słowa modlitwy i żądania spełnienia najgłębszych ludzkich potrzeb i oczekiwań. Kluczem do nawiązania kontaktu z Wszechmogącym, jak pisze hinduski guru, nie jest prośba - modlitwa żebraka, lecz żądanie.

Błagając, ograniczamy siebie, otrzymujemy w rezultacie mniej, aniżeli należałoby się prawowitym synom i córkom boskim, którymi jesteśmy. Dzieci mają prawo upominać się o wszystko, co należy do ojca. Muszą jedynie porzucić egoistyczne dążenia śladowego ja, jak ponadto zrezygnować z postawy ślepej, biernej zależności od Wszechogarniającego, który w przepięknych, poetyckich tekstach Joganandy jest istotą określoną, można powiedzieć namacalną.

Dzieło to jest niezwykle unikatowe, ponieważ dostarcza szczególnie dogłębny wgląd w wewnętrzny świat Paramhansy Joganandy, a zarazem zezwala na czytelnikowi odkrycie najgłębszych pokładów własnej duchowości. Od chwili odejścia Mistrza z fizyczności dzieło to było zmieniane do formy zupełnie odmiennej od oryginału.

Ponieważ nasze wydawnictwo postawiło już sobie przed laty, w momencie powstania, cel publikowania natchnionych dzieł wyłącznie najkorzystniejszych autorów i w najlepszym możliwym tłumaczeniu, tekst tutaj zawarty jest wersją oryginalną tego dzieła i nie zawiera żadnych interpretacji, czy wręcz przeinaczeń.

Paramhansa Jogananda urodził się jako Mukunda Lal Ghosh 5 stycznia 1893 w Gorakhpur w Indiach, w religijnej i zamożnej rodzinie hinduskiej. W wieku 17 lat został uczniem czcigodnego Swamiego Sri Yukteswara Gir.

Po ukończeniu studiów na uniwersytecie w Kalkucie w roku 1915 złożył oficjalne ślubowanie i został mnichem zakonu Swamich. Wówczas otrzymał imię Jogananda, oznaczające błogość. Ananda jest skutkiem boskiego związku - jogi.

Jogananda rozpoczął dzieło swego życia od założenia szkoły dla chłopców, w której złączył innowacyjne metody edukacji z treningiem jogi oraz naukami natury duchowej. Celem Paramhansy Joganandy było szerzenie starożytnej wiedzy Indii i filozofii jogi na całym świecie, na ogół za pośrednictwem konwencjonalnej metody medytacji.

poprzez kilkanaście lat wykładał i nauczał na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych.