Historia calandra (Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa)

Historia Calandra, jedyna sztuka kardynała Bernarda Doviziego, wystawiona po raz pierwszy na dworze w Urbino w roku 1513, uważana jest za jedną z najlepszych XVI-wiecznych włoskich komedii. Cieszyła się wielkim powodzeniem, ucieleśnia bowiem charakterystyczną dla utworów renesansowych misterną grę pomiędzy tradycją a współczesnością.

Historia Calandra, uwielbiana poprzez współczesnych za modelowy przykład komedii renesansowej, odwołuje się do komedii antycznej, łącząc ją z włoską tradycją nowelistyczną. Prolog i pięcioaktowa kompozycja oddaje wzorzec konwencjonalny, a wybór prozy, nieśmiało zaproponowany przez Ludovica Ariosta w pierwszym włoskim utworze komediowym, nie wzbudza u autora najmniejszych nawet wątpliwości, podobnie jak wykorzystanie volgare.

Nieliczne są zapożyczenia z Plauta, można więc zawierzyć Bibbienie, który zaklina się w Prologu, iż nic,,pętakowi" nie ukradł. Motyw rozdzielonych w dzieciństwie bliźniaków pozwala - dzięki wprowadzeniu dwóch płci - nawiązać do tradycji platońskiej.

sprawia także, że ich liczne przebieranki nadają intrydze pokaźniejszą funkcjonalność, a wątek erotyczny nabiera pikanterii. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.