Książka omawia oryginalną, tradycyjną już teorię przywiązania, wyjaśniającą jak relacje dziecka z osobami znaczącymi w najwcześniejszym okresie życia wpływają na jego dalsze funkcjonowanie psychiczne i społeczne.
Autor, odwołując się do psychoanalizy, etologii oraz teorii systemów i nauk o zachowaniu, wyjaśnia genezę, mechanizmy tego zjawiska, jego założenia i konsekwencje. Przywiązanie, rozumiane jako pierwotna potrzeba nawiązania więzi emocjonalnej, pozwala na, zdaniem Bowlbyego, wytworzenie trwałej więzi emocjonalnej, a tym samym staje się podstawą pierwszych relacji społecznych.
Autor opisuje jak dziecko przechodzi podczas rozwoju przez kolejne fazy przywiązania do matki (lub osoby opiekującej się nim), a także wskaźniki świadczące o jego rozwoju, np. Przywieranie do ciała matki, stałe wodzenie wzrokiem za matką, reakcja ogólnego ożywienia na widok matki.
demonstruje także jak podczas formowania się przywiązania, dziecko generuje wewnętrzne standardy dotyczące matki (model) jako obiektu gwarantującego bezpieczeństwo, ciepło i intymność, znajdując w tym satysfakcję i przyjemność.
rezultatem tych najwcześniejszych kontaktów jest fason przywiązania (bezpieczny, lękowo-unikający, ambiwalentny), ważący niezwykle na jakości funkcjonowania społecznego w późniejszych fazach życia. Praca ta - jako źródło rzetelnej wiedzy - jest niezbędna dla każdego psychologa, pedagoga oraz rodzica.