Historia pewnej nadziei - flora lewis (Lewis Flora)

Dzięki polskiej rewolucji, która przyniosła ze sobą swobodę wypowiadania się, zadawania pytań i utrzymywania kontaktów z Zachodem, w Polsce, jak nigdzie indziej, można dowiedzieć się, co piszczy za potężnymi w głównej mierze i dźwiękoszczelnymi murami reżimu komunistycznego.

W Polsce, jak nigdzie indziej, można uzyskać dane o toczących się sporach, ukrytych motywach działania, skrywanych konfliktach osobowości, które tworzą politykę w komunizmie i wpływają na funkcjonowanie jego administracji.

z zasady jednak, na podstawie polskiego doświadczenia można starać się określić, jak dużo wolności mogą wyszarpać dyktaturze odważni ludzie i jakie są szanse na to, aby mogli pójść o krok dalej i zdobyć jeszcze więcej.

Fragment Wprowadzenia Autorka książki, Flora Lewis (1922–2002), należy do najwybitniejszych dziennikarek amerykańskich ubiegłego stulecia. Piękna, nad wyraz ambitna, niestrudzona, potrafiła być ostra i krytyczna,zawsze trzymała się zasad prawidłowej praktyki dziennikarskiej.

Przetarła szlaki wielu kobietom starającym się o najwyższe pozycje i osiągnięcia w zdominowanym dotąd przez mężczyzn zawodzie dziennikarza. Flora Lewis to pierwsza zagraniczna korespondentka „Washington Post”, pierwsza kobieta, która otrzymała stanowisko dyrektora z nowojorskim biurze „Washington Post”, pierwsza dziennikarka posiadająca własną kolumnę felietonową w „New York Times”.

Jej osiągnięcia doceniły liczne uczelnie wyższe i organizacje pozarządowe. Otrzymała doktoraty honoris causa od takich uczelni jak Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles, Uniwersytet Columbia, Princeton, Mount Holyoke, Bucknell, Muhlenberg, Manhattan Marymount.

Jest laureatką wielu prestiżowych nagród. W 1981 r. Uhonorowana została francuską Legią Honorową.