Krybar - Robert Gawkowski - Zakupy powyżej 60zł dostarczamy gratis, szczegóły w sklepie (Gawkowski Robert)

Albumowa publikacja stanowi typ hołdu dla żołnierzy ze Zgrupowania "Krybar", którzy w czasie powstania warszawskiego brali udział w bojach na Powiślu, a także walczyli o Uniwersytet Warszawski. Opanowanie terenu UW było ważnym celem dla oddziałów powstańczych, ponieważ stacjonujący tam Niemcy uczynili z otoczonego zasiekami kampusu uczelni typ twierdzy trzymającej w szachu położoną niżej dzielnicę.

Jednak mimo podejmowanych wysiłków powstańcom ostatecznie nie udało się wyprzeć Niemców z UW. O życiu na powstańczym Powiślu "w cieniu uniwersyteckiej twierdzy", jak w dodatku o swych wojennych losach opowiadają sami żołnierze "Krybara" książka gromadzi blisko 100 szerokich cytatów z ich wspomnień.

unikatowe zdjęcia zostały tworzone poprzez jednego z krybarowców nieżyjącego już kpr. Pchor. Stanisława Kopfa ps. Malarz. Wśród fotografii ilustrujących publikację znajdują się na dodatek zdjęcia lotnicze Warszawy wytwarzane poprzez Luftwaffe w 1944 roku, pokazujące kolejne etapy zniszczenia miasta.

Jeśli spacerujący Krakowskim Przedmieściem turysta przekroczy bramę Uniwersytetu Warszawskiego, zauważy po lewej stronie tablicę przypominającą o mrocznych czasach okupacji. Tablica ta upamiętnia żołnierzy AK z grupy Krybar, którzy w trakcie powstania warszawskiego walczyli na Powiślu.

Uniwersytet Warszawski od początku swego istnienia był związany z tą dzielnicą. Sporą jej część można objąć wzrokiem, stojąc na uniwersyteckiej skarpie za Pałacem Kazimierzowskim. Jednak w trakcie okupacji otoczony zasiekami kampus uczelni zamienił się we wrogą twierdzę trzymającą w szachu położone niżej Powiśle, a punkt widokowy za Pałacem Kazimierzowskim służył niemieckim snajperom.

Opanowanie terenu UW stało więc ważnym celem dla powstańczych oddziałów. Jednak mimo podejmowanych wysiłków nie udało się przepędzić Niemców z warszawskiej Alma Mater. Rok temu w trakcie inauguracji roku akademickiego na rozegrała się znamienna scena.

Kiedy rektor witał osobistości ze świata nauki, polityki, kultury i sztuki, wszystkich serdecznie oklaskiwano, gdy jednak przywitał kombatantów z Krybara zebrani wstali z miejsc i bili brawo na stojąco.

Starsze panie z biało-czerwonymi opaskami i starsi panowie ze sztandarem Krybara nie kryli wzruszenia. Ta scena potężnie utkwiła mi w pamięci i stała się jednym z impulsów do napisania książki o życiu na powstańczym Powiślu w cieniu uniwersyteckiej twierdzy.

Powstała książka o wojennych losach żołnierzy Krybara opowiedziana w obszernej mierze przez nich samych.