Sawinkow (Więź)

Na rosyjskiej scenie politycznej pojawił się na początku wieku jako socjalista i terrorysta, ale w 1917 roku opowiedział się po stronie demokracji i walczył z bolszewikami. Borys Sawinkow jako pierwszy starał się stosować opisaną później przez Józefa Mackiewicza taktykę wystrzału, tzn.

otwartego i alarmującego oporu przeciw komunistycznemu reżymowi, organizując powstania zbrojne, a potem współdziałając z Piłsudskim w roku 1920. Zwarta, ważąca słowa biografia Sawinkowa zasłuchana jest w fason opowieści eseistycznej o wielkich ludziach przełomu stuleci, w styl Bolesława Micińskiego czy Jerzego Stempowskiego - autorów, którzy tych ludzi znali i wyśmienicie ich rozumieli.

W podobny sposób opowiada Andrzej Stanisław Kowalczyk - z bliska, z wyczuciem niuansów, tyle iż osobistą znajomość zastępują mu wnikliwe studia źródłowe. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.