Najmniej jestem tam gdzie jestem (Fundacja cdcn)

Losy Polaków, Żydów i Niemców w listach z II wojny światowej są głównie opisywane przy użyciu prostych stereotypów, które nieograniczoną niczym obfitość poszczególnych przypadków sprowadzają do kilku podstawowych ujęć i ról społecznych.

Jak obszerne to uproszczenie, pozwala nam zorientować się lektura tego niezwykłego źródła. Tom "Najmniej jestem, tam gdzie jestem..." składa się z 27 listów i dokumentów, które ilustrują zawikłąny przebieg relacji polsko-żydowsko-niemieckich w ramach jednej rodziny.

Czas wojny odmienności te jeszcze wyostrzył ze względu na okoliczności, w jakich przyszło wówczas żyć i umierać poszczególnym jej członkom. Listy Zofii z Vorzimmerów Breudstedt (1896-1942) do kilku nastoletniej córki Marysi (1922-2014) pisane z Warszawy i getta warszawskiego w latach 1939-1942 są [...] przyczynkiem do dziejów zagłady inteligencji polskiej o żydowskich korzeniach - "Polaków z wyboru", rzadko wyróżnianych w kontekście obfitej tragedii Holokaustu.

Listy te odsłaniają na przykładzie życia prywatnego wielonarodowej polsko-żydowsko-niemieckiej rodziny skutki działania mechanizmów totalitarnego systemu, uruchomionego w Niemczech w 1933 roku. Z recenzji prof.

Tomasza Gąsowskiego Listy Zofii z Vorzimmerów Breustedt z Warszawy i getta warszawskiego do córki Marysi w Szwajcarii (1939-1942) wpisują się w antologię ważnych tekstów źródłowych na temat ducha ludzkiego w nieludzkich czasach.

"To doprawdy przejmujące teksty". Z Listu prof. Henryka Markiewicza do Elżbiety Orman, Czerwiec 2013 roku Tytuł Najmniej jestem tam gdzie jestem... Autor praca zbiorowa Wydawnictwo Fundacja CDCN EAN 9788376386362 ISBN 9788376386362 Kategoria Literatura, Historia liczba stron 320 Format 17,3x24,1 cm Rok wydania 2016 Oprawa broszurowa