Rzym, Kościół, cesarze, trylogia złożona z części „Konstantyn duży", „Ród Konstantyna" i „Julian Apostata", stanowi panoramiczny obraz imperium rzymskiego w III i IV wieku.
W 284 r. Cesarz Dioklecjan wprowadza system rządów zwanych tetrarchią, który zainicjuje późniejszy rozpad państwa na wschodnie i zachodnie. W tym też czasie chrześcijaństwo zdobywa coraz więcej wyznawców, czemu Konstantyn pokaźny oficjalnie daje wyraz w znanym edykcie tolerancyjnym. Nim jednak religia chrześcijańska zatriumfuje, młody cesarz, Julian Apostata, będzie próbował przywrócić dawne kulty i odrodzić kulturę, w której się wychował.
Starcie dwóch epok i tradycji, przemiany polityczne i światopoglądowe, intrygi pałacowe i przewroty - wszystko to zostało opisane poprzez Aleksandra Krawczuka jak najczęściej żywo i barwnie.