Czwarty, dopełniający monumentalny cykl poświęcony historii XIX wieku, tom fundamentalnego dzieła brytyjskiego historyka, zezwalający zrozumieć destrukcyjną i zarazem twórczą naturę ostatniego stulecia. Osobisty i erudycyjny wykład historii od początku I wojny światowej do rozpadu Związku Radzieckiego w roku 1991. Wielowymiarową narrację historyczną wzmacniają wyraziste poglądy autora i perspektywa zarazem świadka jak i uczestnika wydarzeń i szczególny dar syntezy, prezentujący wydarzenia polityczne w związku z przemianami gospodarczymi, rozwój nauki i kultury na tle dziejów postępu cywilizacyjnego, wojen i ludobójstwa. Całość kreuje potoczyście opowiedzianą historię, w której Hobsbawm stawia skomplikowane pytania i udziela nieoczywistych odpowiedzi.,,Takich intelektualistów już nie ma. Hobsbawm zjednywał szerokością horyzontów, wielojęzycznością, erudycją i przede wszystkim niezależnością". - Józef Pinior Eric Hobsbawm (1917-2012) - brytyjski historyk austriackiego pochodzenia, członek Akademii Brytyjskiej, długoletni wykładowca Birkbeck College na Uniwersytecie Londyńskim. Wybitny badacz historii innowacyjnej, zwłaszcza XIX i XX wieku, teoretyk nacjonalizmu (autor pojęcia,,wynalezionych tradycji"), historyk idei. Nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej ukazała się jego książka Jak zmienić świat. Marks i marksizm 1840-2011 (2013) oraz trylogia poświęcona historii długiego wieku XIX: Wiek rewolucji, Wiek kapitału i Wiek imperium (2014-2016).