Jest to pierwsze, oryginalne i kompleksowe opracowanie problematyki zasad ustrojowych i działania prokuratury w Polsce. Na szczególną uwagę zasługuje podjęcie wszystkich, często zawiłych i niejednoznacznych problemów, dzięki czemu stanowi ona kompendium wiedzy o ustroju prokuratury.
Kluczowe z tego punktu widzenia są instruktywne i skonkretyzowane propozycje zmian legislacyjnych, z których wypływa nie tylko bogate doświadczenie Autorów, ale także troska o ochronę praw i wolności człowieka i obywatela.
Kolejne fragmenty pisane są z należytym szacunkiem dla prokuratury, a także poczuciem odpowiedzialności za państwo i jego efektywne działanie, rewelacyjnie wpisując się w dyskusję na temat konieczności reformy ustrojowej prokuratury.
Zagadnienia zasad prokuratury nie były dotychczas przedmiotem szerszego zainteresowania doktryny prawa konstytucyjnego czy prawa karnego procesowego. Pomimo ukształtowanych standardów dotyczących roli prokuratury w państwie demokratycznym, w Polsce nie wypracowano powszechnie akceptowanych poglądów w tym zakresie.
Poszczególne rozdziały składają się na obraz prokuratury, demonstrując nie tylko jej statykę, lecz i kinetykę. Zaprezentowanie prokuratury poprzez pryzmat zasad jej organizacji i działania ma na celu ukazanie relacji funkcjonalnych pomiędzy nimi i ich przenikania się, co prowadzi do konceptualizacji całości i określenia roli ustrojowo-procesowej tego organu.
Monografia jest odpowiedzią na kryzys ustrojowy, organizacyjny, kulturowy, aksjologiczny i personalny, panujący w przestrzeni szeroko pojętego rozmiaru sprawiedliwości, którego prokuratura jest jednym z głównych aktorów.
Poszczególne części składające się na monografię zawierają propozycje, jak powinny być ukształtowane fundamenty prokuratury, jako realizującej funkcję ochrony praworządności, a także funkcję ścigania karnego.
Zasady ustrojowe i działania prokuratury determinują jej rolę w przestrzeni rozmiaru sprawiedliwości. Rolę, która ma z jednej strony do spełnienia funkcję zagwarantowania ochrony praw podstawowych, a z drugiej – rolę aktywną, inicjującą nowoczesnanie jurysdykcyjne w procesie karnym.