Jurysprudencja 20. dobro dziecka w ujęciu indywidualistycznym i wspólnotowym Wydawnictwo uniwersytetu łódzkiego (Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego)

Celem kolekcji wydawniczej „Jurysprudencja" jest publikowanie monografii z zakresu teorii i filozofii prawa i dyscyplin prawniczych podejmujących problematykę teoretyczno- i filozoficzno-prawną w ramach własnych badań przedmiotowych.

Inicjatywa powołania tego typu serii wydawniczej spotkała się z obszernym zainteresowaniem wszystkich ośrodków naukowych zajmujących się wyróznioną problematyką oraz znanych naukowców z ośrodków zagranicznych.

Redaktorzy kolekcji Marek Zirk-Sadowski, Bartosz Wojciechowski * Autorka książki koncentruje się na usystematyzowaniu najważniejszych kwestii, a także dostarczeniu niezbędnych wskazówek dotyczących pojęcia dobra dziecka.

Nietzscheańska opozycja apollińska-dionizyjska stanowi wszechstronną propozycję ujęcia przedstawionych w pracy filozoficzno- i teoretycznoprawnych zagadnień. Pierwiastek apolliński symbolizuje intelekt, prawo i jednostkę, natomiast dionizyjski – siłę natury, instynkt, a także wspólnotę.

Przyjęta w monografii formuła opierająca się na przeciwstawieniu dwóch żywiołów nawiązuje do wielu przeciwieństw – począwszy od wspólnotowego i indywidualistycznego spojrzenia na dobro i dobro dziecka poprzez filozofię liberalną i komunitariańską aż po teoretycznoprawne omówienie koncepcji dobra dziecka jako klauzuli oraz zasady prawnej w świetle orzecznictwa sądów i trybunałów krajowych i międzynarodowych.

W rozważaniach Autorki można odnaleźć jej osobiste, emocjonalne zainteresowanie analizowanym tematem. Dzięki czemu publikacja nie jest jedynie „suchym", pozbawionym życia wywodem naukowym. Wręcz przeciwnie – odnosi się do spraw doniosłych z pasją i emocją.

Autorka nie ucieka także od trudnych społecznie tematów, co nadaje monografii aktualny wydźwięk. Z recenzji dr hab. Agnieszki Bielskiej-Brodziak, prof. UŚ Autorka przybliża dwie perspektywy myślenia o prawidłowu dziecka, z których wyłania się obraz idei dobra dziecka w świetle napięcia pomiędzy prawidłowem jednostki a prawidłowem wspólnym.

Monografia jest napisana językiem komunikatywnym, co warto podkreślić, ponieważ Autorka udowadnia, że o problemach filozoficznych można pisać w sposób jasny i zrozumiały. Z recenzji dr. Hab. Przemysława Kaczmarka, prof.

UWr