Książka traktuje o polskim kinie jako instytucji życia społecznego kształtowanej pod wpływem czynników politycznych, ekonomicznych i artystycznych. Autorka koncentruje się na infrastrukturze twórczości filmowej oraz praktykach wytwarzania i rozpowszechniania filmów.
Badając wpływ polityki na materialne wyposażenie kina, postawy twórców i widzów, kształt systemów produkcji, dystrybucji i eksploatacji filmów, a także charakter występujących między nimi powiązań, zmierza do wyłonienia podstawowych poprawnieści funkcjonowania tej instytucji w warunkach państwowego monopolu i partyjnego dyktatu.