Prezentowane wyniki badań realizacji fonemów spółgłoskowych studentów szkół teatralnych pozwalają na stworzenie paradygmatu progresywnania diagnostycznego odnoszącego się do wymowy studentów szkół aktorskich – jej badania, opisu i interpretacji w kategoriach heurystycznych i sformułowanie podstawowych założeń o charakterze aplikacyjnym.
Analizy oparte na podstawach lingwistycznych dopełniają wiedzę o nienormatywnych realizacjach fonemów, ich istocie i wzajemnych powiązaniach. Niniejsza rozprawa wpisuje się w kierunek badań empirycznych ważnych dla formułowania wniosków widocznych dla teorii lingwistycznej w aspekcie patofonetyki, logopedii oraz ortodoncji, laryngologii, foniatrii.
Na podstawie analizy wyników badań i sformułowanych wniosków autorka prezentuje projekt programu kształcenia w zakresie logopedii medialnej.