Głównym bohaterem utworu „ Puszcza jodłowa ” jest narrator, a zarazem port parole samego autora. Narrator snuje wspomnienia dotyczące dzieciństwa. Wychowywał się na Kielecczyźnie. Wspomina góry, po których chodził za młodu: Łysicę, Klonową, Kamień. Wspomina młodość jako życie niewinne, czyste w swej prostocie. Aż dochodzi do wniosku, iż on sprzed lat to nie ten sam człowiek co teraz. Dawne czasy i natura, która wspomina, jawią mu się niczym baśń.