Iliada (Homer)

Poemat o wojnie Greków z Trojanami. Obok „Odysei” drugi z eposów, których autorstwo tradycja przypisuje Homerowi.

Dziesiąty rok wojny trojańskiej. Największy grecki wojownik – Achilles – w gniewie porzuca walkę z Trojańczykami, po tym gdy Agamemnon odbiera mu brankę Bryzejdę. Trojanie w ten sposób uzyskują przewagę. Patroklos, chcąc dodać otuchy Grekom, wkłada zbroję Achillesa i rusza na czele wojsk greckich przeciwko Trojanom.

Sam widok zbroi Achillesa starczył, aby Trojanie cofnęli się. Jedynie Hektor stawił czoła rzekomemu Achillesowi i zabił Patroklosa. Zrozpaczony po stracie przyjaciela Achilles zapomina o obrazie i po wykuciu poprzez Hefajstosa nowej zbroi, pragnąc zemsty, rusza w bój pod mury Troi, pod którymi oczekuje go Hektor.

Strukturę „Iliady” znamionuje stałe przenikanie się i korespondencja dwóch płaszczyzn fabularnych – świata ludzi i świata bogów.