Pakiet: goodbye i wybrane opowiadania, otogizoshi: księga japońskich opowieści, uczennica (Dialog)

„Poranki są takie, jak żeby to powiedzieć, bezczelne. Nie mogę znieść tego mnóstwa smutnych spraw, które mnie wtedy przytłaczają. Nie mogę! Nie mogę! Rano jestem najbrzydsza. Nogi mam ciężkie ze zmęczenia i już nic nie chce mi się robić. To pewnie dlatego, że nie śpię głęboko. „Kto rano wstaje..." – bzdura. Rano jest szaro. Zawsze, za każdym razem równie. Pustka. Kiedy rano leżę pod kołdrą, dopadają mnie czarne myśli. Nic mi się nie podoba. Same najróżniejsze, nieznośne rozczarowania, wszystkie na raz, wlewają się we mnie, doprowadzają do agonii.

Ranki są podłe".

fragment utworu

Uczennica została napisana na samym początku literackiej kariery Osamu Dazai. Ekspresowo jednak zyskała rozgłos – na ogół dzięki mistrzowskiemu użyciu języka. Był to fason, który z powodzeniem mógłby znaleźć się w dzienniku nastoletniej dziewczyny, a równocześnie – bardzo malowniczy i sugestywny. Dziś widzimy w tej opowieści ironiczny opis społeczeństwa i walkę jednostki o wolność. To tematy, które Dazai eksplorował nie tylko w swojej twórczości, lecz które były również wiodącymi wątkami w jego niedługiej i burzliwej biografii.

Osamu Dazai (właśc. Shūji Tsushima; 1909–1948) to jedna z najważniejszych postaci w literaturze japońskiej. W czasie swego burzliwego – bo naznaczonego uzależnieniami i licznymi próbami samobójczymi – życia zasłynął jako mistrz nowego stylu, doskonale władający językiem, potrafiący głośno wyrazić stany uczuciowe kolejnych pokoleń młodych Japończyków.

Młoda narratorka „Uczennicy" nadal jest na etapie odkrywania siebie, a wytworzona przez Dazai kronika jej emocjonalnych przemian jest arcydziełem.
Thomas Rimer, University of Pittsburgh

aczkolwiek przedstawione w solidnym czasie, miejscu i kulturze, przesłanie i przestroga od Dazai mają wydźwięk uniwersalny.

David Stahl, Binghamton University SUNY

Osamu Dazai (właśc. Shūji Tsushima; 1909-1948) to jedna z najważniejszych postaci w literaturze japońskiej. W czasie swojego burzliwego – bo naznaczonego uzależnieniami i licznymi próbami samobójczymi – życia zasłynął jako mistrz nowego stylu, wyśmienicie władający językiem, potrafiący głośno wyrazić stany uczuciowe kolejnych pokoleń młodych Japończyków.