Jednym z motywów przedsięwzięcia badawczego stały się troska o jakość życia naukowców oraz jakość ich aktywności zawodowej, zwłaszcza dynamizm jednostkowego rozwoju naukowego. W badaniach o orientacji jakościowej (z wykorzystaniem metody jednostkowych przypadków realizowanej za pośrednictwem technik: wywiadu z pracownikami naukowymi i naukowo-dydaktycznymi, a także hermeneutycznej analizy treści opublikowanych biografii i autobiografii naukowców), przedmiotem uczyniłam dogłębne poznanie opinii naukowców odnośnie do m.in.
przejawów, typów, uwarunkowań oraz uniemożliwiania zazdrości w tej grupie zawodowej. Problematyka zazdrości wraz z upływem kolejnych epok nie stała się tematem zdezaktualizowanym, wręcz przeciwnie – wciąż wyraźnym pod wieloma względami: społecznym, prawnym, politycznym, moralnym, religijnym czy wychowawczym.
W strukturze monografii (liczącej 250 stron) odzwierciedlają się zagadnienia niezbędne w realizacji celów badań. Stwarza ją, oprócz spisu treści i części wprowadzającej (z uzasadnieniem problematyki, opisem metodologicznych, a także organizacyjnych podstaw badań oraz struktury monografii), siedem rozdziałów, zakończenie, bibliografia, indeks osobowy, summary, słowa kluczowe w języku polskim i angielskim i nota o autorce.
W rozdziale pierwszym w celu zidentyfikowania emocji zazdrości niezbędne stało się odróżnienie jej od „zawiści", „nienawiści", „chciwości". Analizy leksykalne umożliwiły również dostrzeżenie innych terminów, takich jak „współzawodnictwo", „rywalizacja", „konkurencja", „ambicja" i „aspiracje", posiadających pewne znaczenie w ujawnieniu genezy zazdrości.
W rozdziale drugim scharakteryzowałam typy i stopnie zazdrości. Dokonałam deskrypcji faz zazdrości nadawczej i reakcji odbiorcy na zazdrość. Rezultat refleksji nad trwałością odczuwanej zazdrości stanowi opis zazdrości krótkotrwałej i bronicznej.
Odsłonięcie mechanizmu, przyczyn i przedmiotów zazdrości w rozdziale trzecim pozwoliło zobaczyć czynniki osobowościowe, środowiskowe i sytuacyjne stanowiące widoczne przeszkody w pomyślnym rozwoju zawodowym pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych.
Rozdział czwarty służył opisowi dyferencyjnemu objawów zazdrości: somatycznych, psychicznych i behawioralnych, oraz odsłonięciu podobieństw i różnic w ekspresji tej emocji negatywnej. W rozdziale piątym respondenci wypowiedzieli się na temat prawdopodobnych konsekwencji zazdrości dla człowieka, który jej ulega i dla doświadczającego zazdrości ze strony otoczenia społecznego.
Treść rozdziału szóstego stanowi deskrypcję wartości, dyspozycji i postaw naukowców, które są przeciwieństwem zazdrości. Zawartość merytoryczna rozdziału ostatniego – siódmego dotyczy uniemożliwiania emocji zazdrości i niwelowania przyzwyczajenia do odczuwania zazdrości za pośrednictwem cyklu edukacyjnego, zwłaszcza adeptów nauki.